пракуро́дыміць і пракурады́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Пакрыць, забрудзіць, насыціць куродымам, дымам. Пракуродыміць пакой дымам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перанасы́ціць, ‑сычу, ‑сыціш, ‑сыціць; зак., што.

Зрабіць вельмі насычаным, насыціць больш, чым трэба. Перанасыціць паветра парай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іанізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Выклікаць (выклікаць) іанізацыю; насыціць (насычаць) іонамі. Іанізаваць газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

Празмерным кармленнем адбіць ахвоту да яды; залішне насыціць. Закарміць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фтары́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Насыціць (насычаць) фторам; уздзейнічаць фторам. Фтарыраваць пітную ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паталі́ць ’наталіць’, ’насыціць’, паталя́ць ’насычаць вадой’, ’спачувальна адносіцца да больш слабых’ (ТСБМ). Да ‑талі́ць, наталі́ць, патоля (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пракуры́ць, -уру́, -ўрыш, -ўрыць; -ўраны; зак., што.

1. Насыціць тытунёвым дымам.

П. хату.

2. Зрасходаваць на курэнне.

П. многа грошай.

3. Правесці які-н. час курачы.

Усю ноч пракурыў.

|| незак. праку́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мінералізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Спец.

1. Ператварыць (ператвараць) у мінерал.

2. Насыціць (насычаць) мінеральнымі солямі.

[Фр. minéraliser, ад minéral.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадушы́ць ​1, ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., што.

Моцна ціснучы, прагнуць, праламаць. Прадушыць дно чайніка.

прадушы́ць ​2, ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., каго-што.

Разм. Насыціць духамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зама́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Запэцкаць маслам, чым‑н. тлустым; зашмальцаваць. Замасліць вопратку. // Насыціць масламі, тлушчамі, змачыць воднай масленай эмульсіяй у працэсе апрацоўкі. Замасліць пражу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)