паспаўза́ць сов. (о многих, о многом)

1. прям., перен. сползти́; (сдвинуться с места — ещё) съе́хать;

2. (удалиться) уползти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саступа́ць несов.

1. (с места) сходи́ть;

2. (о цене) уступа́ть, сбавля́ть;

3. прост. уступа́ть;

1-3 см. саступі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неве́домый невядо́мы; (таинственный) таямні́чы;

неве́домая си́ла невядо́мая (таямні́чая) сі́ла;

неве́домые места́ невядо́мыя ме́сцы (мясці́ны);

неве́домый (кому, чему) невядо́мы (каму, чаму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаўза́ць несов.

1. прям., перен. сполза́ть, спа́лзывать; (сдвигаться с места — ещё) съезжа́ть;

2. (удаляться) уполза́ть;

1, 2 см. спаўзці́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Змест ’тэма, сутнасць’. Укр. зміст. Бязафіксны назоўнік ад дзеяслова змѣщати (Сіноніма) ’умяшчаць’ ад кораня měst‑ (гл. места) з суфіксам ‑ja‑ і прэфіксам з‑ < *sъ‑. Тэрмін замацаваўся ў пачатку XX ст., у прыватнасці ў творах М. Багдановіча (1911 г.). Жаўтобрух (Мова укр. періодичної преси, 1970, 160) фіксуе ўкр. зміст у 1909 г. Не выключаны ўкр. уплыў на замацаванне ці ўтварэнне тэрміна ў бел., паколькі цяжка ўявіць незалежнасць гэтых слоў. Першаснае (магчыма, не актуалізаванае) значэнне ’тое, што змяшчаецца ў нейкай з’яве’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

карье́р​I (бег лошади) кар’е́р, -ру м., мн. нет;

мча́ться карье́ром імча́цца кар’е́рам;

◊

с ме́ста в карье́р з ме́сца ў кар’е́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крана́цца несов.

1. (сдвигаться с места, направляться куда-л.) тро́гаться, дви́гаться;

2. (чаго) каса́ться, прикаса́ться (к чему), дотра́гиваться (до чего)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

з-над предлог с род., разг. (с места расположения над чем-л., по чему-л.) с;

з-над Пры́пяці — с При́пяти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адле́жаць сов. отлежа́ть;

а. сабе́ руку́ — отлежа́ть себе́ ру́ку;

◊ ме́сца (вугла́) не ~жыць — ме́ста (угла́) не отлежи́т;

бакі́ а. — бока́ отлежа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тро́гаться​I несов.

1. (сдвигаться с места, направляться куда-л.) ру́шыцца, кра́тацца, крана́цца;

тро́гаться в путь ру́шыць у даро́гу;

по́езд всё ещё не тро́гается цягні́к усё яшчэ́ не кра́таецца (не крана́ецца);

не тро́гаться с ме́ста не кра́тацца з ме́сца;

2. страд. чапа́цца, кра́тацца, крана́цца; см. тро́гать​I 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)