штабні́к, ‑а, м.

Разм. Тое, што і штабіст. Свіліс чамусьці не пажадаў пераязджаць у іншы лагер у адным вагоне са штабнікамі. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навадні́ць, ‑вадню, ‑вадніш, ‑вадніць; зак., што.

Запоўніць вельмі вялікай колькасцю каго‑, чаго‑н. Лагер наваднілі ўзброеныя патрулі, аб’явілі яго на ваенным становішчы. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацямку́, прысл.

Разм. Досвіткам, на світанні; прыцемкам. Касіць зачыналі рана, нацямку. Сачанка. Дапытвалі [арыштаваных] аж да вечара. Ужо нацямку ўсіх пагналі ў Глыбокае. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папара́дкаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Прывесці ў парадак; навесці парадак. — Ты папарадкуй рэчы, Танечка, а я схаджу ў рэдакцыю, — сказаў Сяргей. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парты́ец, ‑тыйца, м.

Разм. Член Камуністычнай партыі Савецкага Саюза. [Міхась] свабодна трымаўся з начальнікам сувязі дывізіі таварышам Свіласам, чалавекам стрыманым і цвёрдым партыйцам. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракарата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Правесці, каратаючы. Колькі веснавых начэй пракаратаў Максім падлеткам-начлежнікам на гэтых муражынах і ялавінах пры самым узлессі. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літара́льна, прысл.

1. Прысл. да літаральны (у 1 знач.).

2. Разм. У прамым сэнсе слова; сапраўды. Палонныя літаральна замярзалі ў вялізным бараку. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зніч, ‑у, м.

Святы агонь у язычнікаў. У іх [літоўцаў] бажніцах, у дубровах заўжды магутны Зніч гарэў. Ягоны водбліск пурпуровы навокал золатам мігцеў. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паклёпніцтва, ‑а, н.

Узвядзенне паклёпу; нагаворы. Дабіўся [Кавалеўскі] .. высокага становішча сваёй празмернай сабачай адданасцю пану, розным паклёпніцтвам на людзей з двара і подлым падхалімажам. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паго́дзіцца, ‑дзіцца; незак.

Рабіцца пагодлівым. Дзень раздумаў пагодзіцца, і светлаватыя хмары віселі над ракой. Караткевіч. Добра, што хоць пагодзілася: перастаў сыпаць дробны дождж. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)