Verbum

відно́², -а́, н.

Світанне, досвітак.

Маці ўстала яшчэ да відна.

Ад відна да цямна (з усходу да заходу сонца, з ранку да вечара).

нахвалі́цца, -валю́ся, -ва́лішся, -ва́ліцца; зак.

1. Нагаварыць пра сябе многа добрага.

2. кім-чым. Вельмі пахваліць (звычайна з адмоўем).

Маці сынам не нахваліцца.

о́рдэн¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Асобы знак узнагароды за выдатныя заслугі.

О.

Кастуся Каліноўскага.

О.

Маці.

|| прым. о́рдэнскі, -ая, -ае.

Ордэнская стужка.

любі́мчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто карыстаецца чыёй-н. любоўю, апякунствам на шкоду іншым (разм.).

Л. маці.

2. гл. любімец.

блізня́ты, -ня́т, адз. блізня́ і блізнё, -ня́ці, Т -нём, н.

Дзеці адной маці, якія нарадзіліся адначасова.

Нарадзіць блізнят.

Браты-б.

|| прым. блізня́чы, -ая, -ае.

хаўру́с, -у, м. (разм.).

1. Група людзей, звязаных агульнымі мэтамі, інтарэсамі.

2. Саюз, садружнасць.

Маці была ў хаўрусе з суседкай.

|| прым. хаўру́сны, -ая, -ае.

кум, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Хросны бацька ў адносінах да бацькоў хрэсніка і да хроснай маці.

|| ласк. кумо́к, -мка́, мн. -мкі́, -мко́ў, м. (разм.).

ба́лаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны; незак., каго (што).

Занадта песціць, патураць жаданням.

Б. гасцінцамі.

Маці яго балуе.

|| зак. зба́лаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны.