выкана́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выканаўцы (у 2 знач.). Выканальніцкае майстэрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разьбя́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да разьбяра, разьбяроў. Разьбярская рука. Разьбярскае майстэрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кастарэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да разьбы па косці. Кастарэзнае майстэрства. Кастарэзная арцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грымёрскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грымёра, належыць яму. Грымёрскае майстэрства. Грымёрскія абавязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́нятак, ‑тка, м.

Выключэнне. За.. рэдкім выняткам.. гукапіснае майстэрства ў «Безназоўным» не паддаецца праверцы. Бярозкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фехтава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фехтавання. Фехтавальнае майстэрства. // Прызначаны для фехтавання. Фехтавальная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фартыфікацы́йны воен., в разн. знач. фортификацио́нный;

~нае майстэ́рства — фортификацио́нное иску́сство;

~нае збудава́нне — фортификацио́нное сооруже́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пілата́ж, ‑у, м.

Майстэрства кіравання самалётам або іншым лятальным апаратам, а таксама манеўраванне самалёта. Вышэйшы пілатаж.

[Фр. pilotage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

голасавядзе́нне, ‑я, н.

Майстэрства спалучэння двух або некалькіх галасоў (у 2 знач.) у адно сугучнае цэлае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эры́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Кніжн. Майстэрства спрачацца, умельства палемізаваць з праціўнікам, выкарыстоўваючы яго промахі.

[Грэч. éristika.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)