эры́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
Кніжн. Майстэрства спрачацца, умельства палемізаваць з праціўнікам, выкарыстоўваючы яго промахі.
[Грэч. éristika.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)