трапло́, -а́, мн. трэ́плы і (з ліч. 2, 3, 4) траплы́, трэ́плаў, н.

1. Прылада, пры дапамозе якой трэплюць лён.

2. перан. Чалавек, які гаворыць лухту, бязглуздзіцу; пустазвон (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мочи́ть несов., в разн. знач. мачы́ць;

дождь мо́чит зе́млю дождж мо́чыць зямлю́;

мочи́ть лён мачы́ць лён;

мочи́ть я́блоки мачы́ць я́блыкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доўгавалакні́сты, ‑ая, ‑ае.

З доўгімі валокнамі. Доўгавалакністы лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

церабі́льшчык, ‑а, м.

Той, хто цярэбіць лён, каноплі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папра́сці, -раду́, -радзе́ш, -радзе́; -радзём, -радзяце́, -раду́ць; -ра́ў, -ра́ла; -радзі́; зак.

1. што. Спрасці ўсё, многае.

П. увесь лён.

2. чаго і без дап. Прасці некаторы час.

П. дзве гадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зязю́ля, -і, мн. -і, -зю́ль, ж.

Лясная пералётная птушка, якая звычайна не ўе гнязда і кладзе яйкі ў чужыя гнёзды.

|| прым. зязю́лін, -а, -ы.

З. лён (назва расліны сямейства гваздзіковых; куколь).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́мачыць сов., в разн. знач. вы́мочить;

дождж ~чыў зямлю́ — дождь вы́мочил зе́млю;

в. лён — вы́мочить лён;

в. селядзе́ц — вы́мочить селёдку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мачы́ць несов., в разн. знач. мочи́ть;

дождж мо́чыць зямлю́ — дождь мо́чит зе́млю;

м. лён — мочи́ть лён;

м. я́блыкі — мочи́ть я́блоки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапрацава́ць сов., в разн. знач. перерабо́тать;

п. лён — перерабо́тать лён;

п. арты́кул — перерабо́тать статью́;

п. тры гадзі́ны — перерабо́тать три часа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адтрапа́ць, ‑траплю, ‑трэплеш, ‑трэпле; зак.

1. Трэплючы, ачысціць ад кастрыцы. Змяла ў мяльніцы я лён, Адтрапала лён траплом, — Засвяціў, як цудны сон, Лён шаўковым валакном. Купала.

2. Перастаць займацца трапаннем; скончыць трапанне. — Ай, дзеткі, — сказала [Стэфа]. — Я ўжо сваё і адцерла і адтрапала. Чарнышэвіч.

3. Разм. Прайсці пехатою. Адтрапаць трыццаць кіламетраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)