паваро́тлівы, -ая, -ае.

1. Здольны лёгка і хутка паварочвацца.

Паваротлівая лодка.

2. Увішны, спрытны, разбітны.

Паваротлівая гаспадыня.

Ён чалавек п.

|| наз. паваро́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

байда́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Адна- або двухмесная лёгкая спартыўная лодка з закрытым верхам.

Паход на байдарках.

|| прым. байда́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дашча́нік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Будыніна з дошак.

Улетку і ў дашчаніку добра.

2. Вялікая лодка з плоскім дном.

Д. ваду прапускае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затану́лы, ‑ая, ‑ае.

Які затануў, патануў. Затанулая лодка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праканапа́ціцца, ‑ціцца; зак.

Стаць праканапачаным. Лодка добра праканапацілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фо́фан, ‑а, м.

Спартыўная лодка з мелкімі бартамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухвёславы, ‑ая, ‑ае.

З адной парай вёсел. Двухвёславая лодка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мелкадо́нны, ‑ая, ‑ае.

З плоскім, неглыбокім дном. Мелкадонная лодка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пласкадо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае плоскае дно. Пласкадонная лодка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́ер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лёгкая лодка або платформа з парусам, устаноўленая на вузкіх стальных палазках, для катання на лёдзе.

|| прым. бу́ерны, -ая, -ае.

Б. спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)