кацёлка ж.

1. круг м., кружо́к м. (обычно деревянный);

2. перен., разг. (толстушка) кубы́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамарнава́цца, ‑нуюся, ‑нуешся, ‑нуецца; зак.

Разм. Прамучыцца, прапакутаваць, прагараваць. І такая Усім бедным доля выпадае: Прайсці свой круг, прамарнавацца І невядомымі астацца. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кружану́ць ’груба вылаяцца’, ’голасна заспяваць хорам’ (Бяльк.). Да кругі (гл.). Семантычны пераход: ’круг’ > ’хор’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кру́гам нареч. кру́гом;

се́сці к. — сесть кру́гом, в круг;

◊ галава́ ідзе́ к. — голова́ идёт кру́гом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сябры́на ж.

1. разг. (круг друзей) друзья́, това́рищи;

2. разг. содру́жество ср.;

3. обл. жена́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знаёмства, -а, н.

1. гл. знаёміцца, знаёміць.

2. з кім і паміж кім. Адносіны паміж людзьмі, якія ведаюць адзін аднаго.

Завесці з.

Парваць з.

Набыць што-н. па знаёмстве.

3. Круг знаёмых (разм.).

Мець вялікае з.

4. з чым. Набыццё ведаў, звестак пра што-н., азнаямленне з чым-н.

З. з культурай народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кольцо́ ср.

1. ко́льца, -ца ср.;

2. (круг) ко́ла, -ла ср.;

3. (перстень) пярсцёнак, -нка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паля́рны в разн. знач. поля́рный;

~ная зо́на — поля́рная зо́на;

п. клі́мат — поля́рный кли́мат;

~ныя хара́ктары — поля́рные хара́ктеры;

○ п. дзень — поля́рный день;

~ная ноч — поля́рная ночь;

п. круг — поля́рный круг;

~нае ззя́нне — поля́рное сия́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ранг ’становішча ў іерархіі’ (ТСБМ), ра́нга ’тс’ (Гарэц.). Відаць, праз рускую ці польскую з ням. Rang ’чын’, якое з франц. rang ’ярус, рад, чын, становішча’, першапачаткова ’месца абвінавачанага ў судзе’, гл. і роднаснае рынг (першапачаткова ’абруч’), што праз ням. Ring ’круг, абруч’ суадносіцца з прасл. *krǫgъ, гл. круг (Фасмер, 3, 442; Сной₂, 622).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кру́гам, прысл.

У форме круга, утвараючы круг. Сесці кругам вакол стала. □ [Партызаны] стаялі кругам і пра нешта ціха і стрымана размаўлялі. М. Ткачоў.

•••

Галава ідзе кругам гл. галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)