расчаса́ць 1, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.
Расправіць, разраўняць, прыгладзіць грэбенем (валасы). Павел пашыўся, расчасаў свае густыя чорныя валасы. Гроднеў. Васіль Бусыга расчасаў акуратна чорную бараду. Колас.
расчаса́ць 2, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.
Сякерай высечы, расшырыць адтуліну (у дрэве).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Гарбу́ль ’нарост на дрэве або целе’ (Нас.), ’гарбаты чалавек’ (Шатал.). Гл. гарбы́ль.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падсачы́ць 1, ‑сачу, ‑сочыш, ‑сочыць; зак., каго-што.
Тайком высочваючы, убачыць, заспець. Яўхіму выпала яшчэ раз спаткацца з Хадоськай. Падсачыла за агародамі, выткнулася тварам у твар. Мележ.
падсачы́ць 2, ‑сачу, ‑сочыш, ‑сочыць; зак., што.
Спец. Зрабіць надрэз (на дрэве) для атрымання соку, смалы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абсячы́, ‑сяку, ‑сячэш, ‑сячэ; ‑сячом, ‑сечаце, ‑сякуць; пр. ‑сек, ‑секла; зак., каго-што.
1. Адсякаючы, аддзяліць. Абсячы сучча на дрэве.
2. перан. Спыніць, абарваць каго‑н. Дзе ж.. [хлопцам] пасівець, калі яны цэлы год нібы ў госці на заняткі ходзяць? — абсекла Сашу Люба. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпако́ўня, ‑і, ж.
Жыллё для шпакоў у выглядзе невялікай будачкі, якая прымацоўваецца на доўгай жэрдцы або дрэве каля жылля. Новенькая беленькая шпакоўня ўзнеслася над яшчэ голымі кронамі невялічкага маладога садка. Дуброўскі. Кончыліся птушыныя спевы, а ў шпакоўнях і гнёздах аперыліся птушаняты. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насе́чка ж., в разн. знач. насе́чка;
н. на дрэ́ве — насе́чка на де́реве;
н. на жо́рнах сцёрлася — насе́чка на жернова́х стёрлась
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разьба́ ж., в разн. знач. резьба́;
р. па дрэ́ве — резьба́ по де́реву;
маста́цкая р. — худо́жественная резьба́;
шру́бавая р. — винтова́я резьба́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Бру́нькі ’шэрсць дрэннай якасці, знятая з ног і галавы авечкі’ (Улад.). Відаць, укр. паходжання. Параўн. укр. бру́нька ’пупышка на дрэве’ (мае дакладную адпаведнасць у балг. мове: балг. бру́нка ’пупышка на дрэве’, параўн. Краўчук, ВЯ, 1968, № 4, 129). Развіццё семантыкі ’пупышка’ → ’катылёк’ (першапачаткова ’шэрсць у катыльках, зваляная’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Піпу́шка ’пупышка на дрэве’ (Сцяшк. Сл.). У выніку распадабнення і перастаноўкі з пупышка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стрымб ‘расшчэп (у дрэве)’ (гродз., Сл. ПЗБ). Аўтары слоўніка параўноўваюць з літ. strim̃bas ‘корч’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)