суджэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. У логіцы: форма мыслення, якая ўяўляе сабой спалучэнне паняццяў, з якіх адно (суб’ект) вызначаецца праз другое (прэдыкат).

2. Меркаванне, заключэнне аб чым-н., погляд на што-н.

Мець сваё с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праменепраламле́нне, ‑я, н.

Спец. Змена кірунку светлавога праменя пры пераходзе з аднаго асяроддзя ў другое.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамясці́ць сов.

1. (с одного места на другое) перемести́ть, передви́нуть, переста́вить;

2. (дать другое служебное назначение) перемести́ть, передви́нуть;

3. спец. перемести́ть;

п. крэды́ты — перемести́ть креди́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамяшча́ць несов.

1. (с одного места на другое) перемеща́ть, передвига́ть, переставля́ть;

2. (давать другое служебное назначение) перемеща́ть, передвига́ть;

3. спец. перемеща́ть;

1-3 см. перамясці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напераса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Перасадзіць у другое месца вялікую колькасць чаго‑н. Наперасаджваць кветак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак. (разм.).

1. каго (што). Замучыць, цягаючы з аднаго месца ў другое.

З. па судах.

2. што. Занасіць пры працяглым выкарыстанні.

З. адзежу.

З. плашч.

3. перан., што. Часта карыстаючыся, зрабіць трывіяльным, збітым.

Зацяганы выраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпра́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто адпраўляе што‑н. з аднаго месца ў другое. Адпраўшчык кантэйнера. Адпраўшчык бандэролі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праламля́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць светлавога праменя праламляцца пры пераходзе з аднаго асяроддзя ў другое. Праламляльнасць праменяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перебреда́ть несов.

1. перабрыда́ць, перахо́дзіць;

2. (на другое место) разг. пераця́гвацца, перавалака́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пересади́ть сов.

1. в разн. знач. перасадзі́ць, мног. папераса́джваць;

2. (надеть, насадить на что-нибудь другое) пераасадзі́ць;

3. портн. (перешить, перекрепить на другое место) перашы́ць; см. переса́живать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)