адымжэ́ць, ‑жыць, зак.

Скончыць імжэць, пераехаць ісці (пра дробны дождж, імжу).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штыб, ‑у, м.

Спец. Дробны ці здробнены каменны вугаль. Вугальны штыб.

[Ад ням. Staub — пыл.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захля́паць

‘пачаць хляпаць - пырскаць, крапаць (пра дробны дождж); запырскаць, заплюхаць каго-небудзь, што-небудзь; пабіць каго-небудзь чымсьці гнуткім, адхвастаць; пачаць гаварыць што-небудзь недарэчнае, неразумнае’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. захля́паю захля́паем
2-я ас. захля́паеш захля́паеце
3-я ас. захля́пае захля́паюць
Прошлы час
м. захля́паў захля́палі
ж. захля́пала
н. захля́пала
Загадны лад
2-я ас. захля́пай захля́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час захля́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ула́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Уладальнік якой-н. маёмасці.

Дробны зямельны ў.

2. Той, хто імкнецца больш мець, хто ахоплены ўласніцкімі інтарэсамі.

|| ж. ула́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нацерушы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цяру́шыцца; зак.

1. Насыпацца, высыпацца.

Нацерушылася сена.

2. безас. Нападаць у якой-н. колькасці (пра дробны снег).

|| незак. нацяру́швацца, -аецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ляската́ць, -качу́, -ко́чаш, -ко́ча; -качы́ і ляскаце́ць, -качу́, -каці́ш, -каці́ць; -каці́м, -каціце́, -каця́ць; -каці́; незак.

Утвараць дробны перарывісты стук.

Ляскочуць кулямёты.

|| наз. ляската́нне, -я, н. і ля́скат, -у, М -каце, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бакасі́ннік, ‑у. м.

Дробны шрот для стральбы па бакасах і іншай дробнай дзічыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нанпарэ́ль, ‑і, ж.

Вельмі дробны (драбнейшы за петыт) друкарскі шрыфт. Набраць спасылкі нанпарэллю.

[Фр. nonpareille.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пылападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд пылу; вельмі дробны. Пылападобны пясок. Пылападобны вугаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

церусі́ць, церушу, цярусіш, цярусіць; незак.

Разм. Тое, што і церушыць. Пачынаў церусіць дробны дожджык. Гартны. Церусіў дробны асенні дожджык, далеч была заслана імгою, дзьмуў пранізлівы халодны вецер. Сачанка. Лета мінула, І ліст пажаўцелы Восень цярусіць на дол. Васілёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)