Разм. Тое, што і церушыць. Пачынаў церусіць дробны дожджык.Гартны.Церусіў дробны асенні дожджык, далеч была заслана імгою, дзьмуў пранізлівы халодны вецер.Сачанка.Лета мінула, І ліст пажаўцелы Восень цярусіць на дол.Васілёк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)