дыктафо́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дыктафона. Дыктафонная лента. // Зроблены з дапамогай дыктафона. Дыктафонны запіс.

2. Аснашчаны дыктафонамі. Дыктафоннае бюро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экскурсі́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да экскурсіі (у 1 знач.). Экскурсійны сезон.

2. Прызначаны для абслугоўвання экскурсантаў, экскурсій. Экскурсійнае бюро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прае́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да праекта (у 1 знач.). // Які займаецца праектаваннем ​1 чаго‑н. Праектнае бюро. // Прадугледжаны праектам. Праектная магутнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паслу́га, -і, ДМ -лу́зе, мн. -і, -лу́г, ж.

1. Дзеянне, якое прыносіць карысць, дапамогу іншаму.

Сяброўская п.

Прапанаваць свае паслугі.

Мядзведжая п. (няўмелая дапамога, паслуга, якая прыносіць толькі шкоду).

2. мн. Бытавыя выгоды, якія даюцца каму-н.

Усе віды паслуг.

Бюро добрых паслуг.

Камунальныя паслугі (водаправод, асвятленне і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экску́рсія, -і, мн. -і, -сій, ж.

1. Паездка (калектыўная ці індывідуальная) куды-н., наведванне чаго-н. з навуковай, адукацыйнай ці іншай мэтай.

Э. ў музей.

Паехаць на экскурсію ў Мінск.

2. Група ўдзельнікаў такой паездкі, такога наведвання (разм.).

|| прым. экскурсі́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Э. аўтобус.

Э. сезон.

Экскурсійнае бюро.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саўінфармбюро́, нескл., н.

Савецкае інфармацыйнае бюро. Дзень і ноч з рэпрадуктара на ўсю вакзальную плошчу чуліся гукі марша, баявых песень. Перадаваліся зводкі Саўінфармбюро. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тары́фны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тарыфу; які ўстаноўлены тарыфам. Тарыфны даведнік. Тарыфная сістэма. // Які звязаны з устанаўленнем тарыфу. Тарыфнае бюро. Тарыфная палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэхаддзе́л, ‑а, м.

Аддзел (па фабрыцы, заводзе або ў канструктарскім бюро), які ведае тэхнічнымі пытаннямі вытворчасці і адказвае за правядзенне іх у жыццё. Начальнік тэхаддзела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак. і незак., каго-што.

Даць (даваць) інфармацыю (у 2 знач.); азнаёміць (азнаямляць) з чым‑н. [Рэдактар] заўсёды інфармаваў [загадчыкаў аддзелаў] пра рашэнні бюро гаркома партыі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вынахо́дства, ‑а, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вынаходзіць — вынайсці.

2. Тое, што вынайдзена, вынік творчай працы вынаходніка. Вынаходства кнігадрукавання. Бюро рацыяналізацыі і вынаходстваў. Атрымаць аўтарскае пасведчанне на вынаходства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)