бюро́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. бюро́ бюро́
Р. бюро́ бюро́
Д. бюро́ бюро́
В. бюро́ бюро́
Т. бюро́ бюро́
М. бюро́ бюро́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бюро́², нескл., н.

Пісьмовы стол з шуфлядамі для захоўвання папер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бюро́¹, нескл., н.

1. Назва кіруючай часткі некаторых органаў, устаноў, а таксама пасяджэнне яе складу.

Б.

Прэзідыума Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

2. Назва некаторых устаноў, кантор і пад.

Б. знаходак.

Б. надвор’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бюро́ I нескл., ср.

1. (руководящий орган) бюро́;

б. райка́ма — бюро́ райко́ма;

2. (учреждение, контора) бюро́;

○ б. до́брых паслу́г — бюро́ до́брых услу́г

бюро́ II нескл., ср. (род письменного стола) бюро́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бюро́​I

1. бюро́ нескл., ср., мн. нет;

2. (учреждение) бюро́ нескл., ср., мн. нет;

бюро́ пого́ды бюро́ надво́р’я;

бюро́ до́брых услу́г бюро́ до́брых паслу́г.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бюро́​II (конторка) бюро́ нескл., ср., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бюро́, нескл., н.

1. Назва кіруючай часткі некаторых органаў, устаноў, арганізацыі, а таксама пасяджэнне яе складу. Бюро райкома партыі. Бюро ЦК КПБ.

2. Назва некаторых устаноў, кантор і пад. Даведачнае бюро. Бюро надвор’я. Канструктарскае бюро.

3. Пісьмовы стол з шуфлядамі для захоўвання папер. Нічыпар запаліў лямпу, не спяшаючыся падышоў да арэхавага бюро з патаемнымі скрынямі. Асіпенка.

•••

Бюро добрых паслуг — установа для задавальнення шырокіх патрэб насельніцтва.

[Фр. bureau.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бюро́ н нескл

1. (кіруючы орган) Вüró n -s, -s; Komitée n -s, -s;

2. (установа) Büró n -s, -s, Amt n -(e)s, Ämter, Stélle f -, -n, Kontór n -s, -е;

даве́дачнае бюро́ Áuskunftsbüro n;

бюро́ знахо́дак Fúndbüro n;

кватэ́рнае бюро́ Zímmervermittlung f -, -en;

бюро́ надво́р’я Wéttermeldestelle f -, -n;

тра́нспартна-экспедыцы́йнае бюро́ Speditión f -;

3. (пісьмовы стол) Schréibtisch m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

БЮРО́

(франц. burean),

1) калегіяльны орган, які выбіраецца або ствараецца для вядзення пэўнай, пераважна распарадчай, кіруючай работы ў якой-н. аргцыі, т-ве, установе.

2) Назва некаторых устаноў, арг-цый, кантор (напр., даведачнае бюро, канструктарскае бюро).

3) Пісьмовы стол з шуфлядамі і інш. аддзяленнямі.

т. 3, с. 390

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бюро́

(фр. bureau)

1) кіруючая або распарадчая частка некаторых органаў, устаноў, арганізацый, а таксама пасяджэнне яе складу (напр. Бюро Аддзялення гуманітарных навук Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі);

2) назва некаторых устаноў, кантор (напр. канструктарскае б., б. даведак);

3) пісьмовы стол з шуфлядамі для захоўвання папер.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)