вы́шук, -у, мн. -і, -аў, м.

Дазнанне, якое папярэднічае суду, збор доказаў.

Крымінальны в. (аддзел міліцыі, які займаецца раскрыццём і спыненнем крымінальных злачынстваў).

|| прым. вышуко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

краніяло́гія, ‑і, ж.

Аддзел анатоміі, які вывучае будову чэрапа чалавека і жывёлы.

[Ад грэч. kraníon — чэрап і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эацэ́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эацэну. Эацэнавы аддзел. Эацэнавая эпоха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галантарэ́я, -і, ж., зб.

Агульная гандлёвая назва дробных прадметаў туалету (у 1 знач.) і асабістага ўжытку (гальштукі, стужкі, пальчаткі, ніткі, гузікі і пад.).

|| прым. галантарэ́йны, -ая, -ае.

Г. аддзел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здравоохране́ние ср. ахо́ва здаро́ўя;

отде́л здравоохране́ния аддзе́л ахо́вы здаро́ўя;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

политотде́л (полити́ческий отде́л) ист. палітаддзе́л, -ла м. (паліты́чны аддзе́л).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

белетрысты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да белетрыстыкі. Белетрыстычная літаратура. Белетрыстычны аддзел часопіса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папарацепадо́бныя, ‑ых.

Аддзел вышэйшыя споравых раслін, да якога адносяцца арляк, вужоўнік і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хранікёр, ‑а, м.

Супрацоўнік газеты, радыёвяшчання, часопіса, які дае інфармацыю ў аддзел хронікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратако́льны протоко́льный;

п. аддзе́л — протоко́льный отде́л;

п. за́піс — протоко́льная за́пись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)