штампо́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да штампоўкі (у 1 знач.). Штамповачная вытворчасць. Штамповачны цэх. // Які прызначаецца, служыць для штампоўкі. Штамповачны молат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчыгры́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шчыгрыну. Шчыгрынавая вытворчасць. Шчыгрынавы завод. // Зроблены са шчыгрыну. Шчыгрынавы пераплёт. // Падобны на шчыгрын. Шчыгрынавая папера.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шыро́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да геаграфічнай шыраты, звязаны з ёй. Шыротная даследчая станцыя. // Які праходзіць па пэўнай шыраце. Шыротная магістраль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шы́шачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шышкі. [Дзятлы] шапацелі карой і сыпалі з хвой шышачную луску на чысцюткую белізну маладой парошы. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экскурсі́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да экскурсіі (у 1 знач.). Экскурсійны сезон.
2. Прызначаны для абслугоўвання экскурсантаў, экскурсій. Экскурсійнае бюро.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эксцэ́нтрыкавы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да эксцэнтрыка 2. Эксцэнтрыкавае кольца. // Забяспечаны эксцэнтрыкам. Эксцэнтрыкавы рэгулятар. □ [Аўтамат] замяніў работу чатырох эксцэнтрыкавых прэсаў. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эпіграматы́чны, ‑ая, ‑ае.
Кніжн.
1. Які мае адносіны да эпіграмы; з’яўляецца эпіграмай. Эпіграматычны стыль. Эпіграматычная паэзія.
2. Уст. Насмешлівы, з’едлівы. Эпіграматычны выпад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эпідэмі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да эпідэміі, мае характар эпідэміі. Эпідэмічнае захворванне. // Прызначаны для барацьбы з эпідэміяй. Эпідэмічныя прышчэпкі. Эпідэмічная камісія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эстафе́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да эстафеты, з’яўляецца эстафетай. Як эстафетную палачку, круглы год перадавалі.. [Юзіка] аднавяскоўцы з хаты ў хату. Хадановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маста́цкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да мастацтва (у 1 знач.). Мастацкая літаратура. Мастацкі фільм.
2. Які мае адносіны да дзейнасці ў галіне мастацтва. Мастацкі кіраўнік тэатра. // Звязаны з мастацтвам (у 1 знач.). Мастацкая студыя. Мастацкая прамысловасць.
3. Які мае дачыненне да твораў мастацтва. Мастацкая выстаўка. Мастацкі музей. □ [Кіра, Лёдзя і Пракоп] усёй брыгадай наведалі мастацкую галерэю. Карпаў.
4. Уласцівы творам мастацтва. Мастацкі стыль. Мастацкі вобраз. // Які мае адносіны да формы мастацкіх твораў, сістэмы эстэтычных сродкаў і прыёмаў. Мастацкая дасканаласць твора. Мастацкая палітра. Мастацкая дэталь. // Які ўключае ў сябе элементы мастацтва, артыстычнасці. Мастацкая гімнастыка.
5. Які адпавядае патрабаванням мастацтва; эстэтычны. Мастацкі густ.
6. Прыгожы, выкананы з густам. Мастацкая вышыўка.
7. Які мае адносіны да мастака (у 1, 2 знач.). Мастацкія здольнасці.
•••
Мастацкая літаратура гл. літаратура.
Мастацкая самадзейнасць гл. самадзейнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)