ад’е́нчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
Скончыць, перастаць енчыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ад’е́нчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
Скончыць, перастаць енчыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збо́рлівасць, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
згаблява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе;
Габлюючы, зняць верхні слой чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вершалі́на, ‑ы,
Самая верхняя частка дрэва, гары; макаўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́плішчыцца, ‑шчуся, ‑шчышся, ‑шчыцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскватарава́цца, ‑руецца; ‑руемся, ‑руецеся, ‑руюцца;
Размясціцца па кватэрах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расцвялі́ць, ‑цвялю, ‑цвеліш, ‑цвеліць;
1. Раздражніць; раззлаваць.
2. Развярэдзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спераза́ць, сперажу, спяражаш, спяража;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фарбава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фармулява́цца, ‑люецца;
1. Атрымліваць кароткае дакладнае слоўнае вызначэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)