азвярэ́ласць, ‑і, ж.

Стан азвярэлага. Мацвеевы вочы гарэлі раптоўнай азвярэласцю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амаладжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. амаладзіць, амаладзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апуха́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. апухаць — апухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атачэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. атачаць — атачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

базі́раванне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. базіравацца (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмаладжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абмаладзіць, абмаладзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абміра́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абміраць — абмерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрушэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абрушыць, абрушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспе́рснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан дысперснага. Дысперснасць рэчыва. Ступень дысперснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загіпнатызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

Прывесці ў стан гіпнозу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)