паўвекавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да паўвека, звязаны з завяршэннем пяцідзесяці гадоў. Паўвекавы юбілей. // Які працягваецца паўвека, пяцьдзесят гадоў. Паўвекавая барацьба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перайма́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пераймання (у 2 знач.). Пераймальныя здольнасці дзяцей. Пераймальныя гульні.

2. Несамастойны; запазычаны. Пераймальны верш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пілата́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пілатажу. Калі былі ў апошняй пілатажнай зоне, Чайчук развярнуўся і пачаў рабіць комплекс практыкаванняў. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піўны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да піва; прызначаны для піва. Піўная бутэлька. // Уласцівы піву. Піўны смак.

•••

Як піўны кацёл гл. кацёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плю́шавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плюшу. Плюшавая фабрыка. // Зроблены з плюшу або пакрыты плюшам. Плюшавая дарожка. Плюшавы мішка. Плюшавая канапа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́льдэрны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да польдэра. Па рэкамендацыях даследчыкаў пачалі ўжываць падземныя воды для арашэння, будаваць польдэрныя сістэмы. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасто́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прастола. // Уст. У якім знаходзіцца прастол (у 1 знач.). Прастольны горад.

•••

Прастольнае свята гл. свята.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раўнапра́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае роўныя, аднолькавыя з кім‑, чым‑н. правы; заснаваны на раўнапраўі. Раўнапраўныя члены грамадства. Раўнапраўныя адносіны. Раўнапраўны дагавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рва́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да рвача, рвацтва. Зараз Рулін выдаваў сябе за шкоднага, беспадстаўнага скаржніка з рвацкім задзёрам. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэвальве́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рэвальвера. Рэвальверны стрэл. Рэвальверная кабура.

2. Спец. Які можа рухацца.

•••

Рэвальверны станок гл. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)