Verbum

змя́цца, самнецца; зак.

1. Стаць мятым, пакрыцца складкамі, маршчынамі. На вусатым хутаранцы даўнейшы пыльнік пацёрся, змяўся, пазелянеў. Чорны.

2. Прыгнуцца, прыбіцца да зямлі (пра расліны). Трава змялася.

каршачо́к, ‑чка, м.

Малады, невялікі коршак. Дробны каршачок плаваў над асіннікам, вавёрка імчалася цераз дубы. Чорны. Нудна пасвістваючы, высока над грэбляй лётаў, выглядаючы здабычу, маленькі каршачок. Самуйлёнак.

ле́скі, ‑сак; адз. няма.

Тое, што і драбіны (у 1 знач.). Вялічка ўбег у сенцы двухпавярховага мураванага дома, убачыў вузенькія прыстаўныя лескі і.. узлез на гару. Чорны.

муля́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да муляра; прызначаны для работы муляра. Мулярскі інструмент. // Які складаецца з муляроў. Кравец быў далучан да адной з мулярскіх брыгад. Чорны.

наабдзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Надраць вялікую колькасць чаго‑н. Наабдзіраць кары. □ Раз [Юрка і Юзік] падышлі да Алеся: — Алесь, дай мы наабдзіраем з гэтага галля калматага моху. Чорны.

наме́рзнуць, ‑зне; пр. намёрз, ‑мерзла; зак.

Замярзаючы, утварыцца, нарасці на паверхні чаго‑н. (пра лёд і пад.). Ля студні намерзла высока і подступу каню не было. Чорны.

напа́даць, ‑ае; зак.

Падаючы, набрацца ў вялікай колькасці. За гэтыя дні з бярозы нападала на дарогу многа жоўтых лісткоў. Чорны.

напада́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да напасці.

незразуме́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць незразумелага. Незразумеласць тэксту. □ [Тварыцкі] доўга глядзеў на абрысы хмары над лесам. «А чаму Седаса біць трэба было?» Тут усё патанула ў цемень незразумеласці. Чорны.

паагляда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Агледзець усё, многае або ўсіх, многіх. Гаспадары пазапрагалі коней, падабралі вяроўкі, пааглядалі вазы і пачалі паволі выязджаць на дарогу. Чорны.

паасыпа́цца, ‑аецца; зак.

Асыпацца — пра ўсё, многае. Схілы гары паасыпаліся, і яна выглядае цяпер не такой высокай. В. Вольскі. Мятліца паасыпалася і тырчала белаватаю травяною саломаю. Чорны.