прэсты́ж, ‑у,
[Фр. prestige.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прэсты́ж, ‑у,
[Фр. prestige.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спрэ́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які выклікае спрэчку, можа быць прадметам спрэчкі (у 1 знач.).
2. Які з’яўляецца прадметам спрэчкі (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увахо́д, ‑а і ‑у,
1. ‑у.
2. ‑а. Месца, праз якое ўваходзяць куды‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
учы́нак, ‑нку,
Дзеянне, учыненае кім‑н., тое, што здзейснена кім‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе;
1. Апрацоўваючы, адліваючы, штампуючы, надаваць чаму‑н. адпаведную форму.
2. Рабіць форму для адліўкі, ліцця чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
футраві́на, ‑ы,
1.
2. Валасяное покрыва пушных звяроў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
це́рам, ‑а,
У Старажытнай Русі — высокі баярскі або княжацкі дом у выглядзе вежы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
вести́
доро́га ведёт к ле́су даро́га вядзе́ (ідзе́) да ле́су;
вести́ телефо́нную ли́нию ве́сці тэлефо́нную лі́нію;
вести́ хозя́йство ве́сці (мець, трыма́ць) гаспада́рку, гаспада́рыць;
вести́ перегово́ры ве́сці перагаво́ры;
вести́ собра́ние ве́сці сход;
вести́ войну́ ве́сці вайну́;
вести́ самолёт ве́сці самалёт;
◊
вести́ нача́ло браць пача́так; пачына́цца;
и у́хом не ведёт і ву́хам не вядзе́; і не шмана́е;
вести́
вести́ себя́ трыма́ць (паво́дзіць) сябе́;
вести́ свою́ ли́нию гнуць сваю́ лі́нію.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уголо́к
1. (место, где сходятся две внешние стороны предмета) ражо́к, -жка́
на уголке́ стола́ на ражку́ стала́;
постоя́ть на уголке́ пастая́ць на ражку́;
2. (помещение) куто́к, -тка́
кра́сный уголо́к чырво́ны куто́к;
уголо́к живо́й приро́ды куто́к жыво́й прыро́ды;
3. (внутри здания) куто́к, -тка́
сесть в уголо́к се́сці ў куто́к (куто́чак);
4.
глухо́й уголо́к глухі́ куто́к;
ую́тный (укро́мный, ти́хий) уголо́к уту́льны (заці́шны) куто́к (куто́чак).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)