перамалаці́ць сов.

1. в разн. знач. перемолоти́ть;

2. перен., разг. (перебить во множестве) переколоти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ркаць несов., прост. ты́кать;

п. па́льцам у што-не́будзь — ты́кать па́льцем во что́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уго́лас нареч.

1. вслух;

чыта́ць у. — чита́ть вслух;

2. (нарочито громко) во всеуслы́шание, громогла́сно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апра́нены

1. оде́тый; наде́тый;

2. разг. оде́тый;

3. (у каго, у што) наря́женный (кем, во что), оде́тый (кем, во что);

1-3 см. апрану́ць;

◊ а. (апра́нуты) з іго́лачкі — оде́тый с иго́лочки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вунь прысл. (БРС, Гарэц., Байк. і Некр., Касп., Шат.). Звязана з дыял. вун, рус. вонь, вон, дыял. вωн, укр. он, онь, што ў сваю чаргу звязваюць з асабовым займеннікам ён (он, вон) (Сабалеўскі, Лекции, 96; Праабражэнскі, 1, 133; Фасмер, 2, 348). Змена галоснай у выніку лабіялізацыі пачатковага націскнога о (параўн. навагр. вонь ’вунь’, З нар. сл.); параўн. унь ’вунь’ як пераходны этап ад палес. онь да вунь. У сваю чаргу палес. онь з указ. часціцы о (літаратурнае во) і дэйктычнай часціцы -нь; параўн. іншую форму для ўказання на блізкі прадмет вось (ось < о + сь).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сніць (каго, што) несов. ви́деть сон (сны); ви́деть во сне; сни́ться (кому кто, что);

яна сні́ла цудо́ўны сон — она́ ви́дела чуде́сный сон;

ён сніў дом і сваі́х ро́дных — он ви́дел во сне дом и свои́х родны́х, ему́ сни́лся дом и родны́е;

◊ спіць і с. — спит и ви́дит (во сне)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; незак.

1. чым. Накіроўваць сваю дзейнасць, дзейнічаць адпаведна чаму‑н., у залежнасці ад чаго‑н. Кіравацца вучэннем марксізма-ленінізма. □ У краіне, якая кіруецца перадавымі ідэямі, літаратура павінна быць лепшай літаратурай у свеце. Купала.

2. Разм. Трымаць кірунак, рухацца куды‑н. — А вы кіруйцеся на Петрыкаў, і так во лясамі, — сказаў гаспадар. Лупсякоў. Кірмаш, куды кіраваўся Сцёпка, знаходзіўся на плошчы. Хомчанка.

3. Зал. да кіраваць (у 1, 2, 4 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́жыць ​1, ‑жыву, ‑жывеш, ‑жыве; зак.

Застацца жывым пасля цяжкай хваробы, ранення і пад. Хворы выжыў. □ Таполі абламала [бура] голле, паздзірала кару, але таполя выжыла — шуміць во і шуміць. М. Стральцоў. Марылін Манро нейкім цудам пашанцавала выжыць у гэтым пекле эксплуатацыі, нажывы і бізнесу. Новікаў.

•••

Выжыць з розуму — страціць памяць, здольнасць усведамляць.

вы́жыць ​2, ‑жыву, ‑жывеш, ‑жыве; зак., каго-што.

Прымусіць пакінуць свой дом, месца працы і пад.; выгнаць адкуль‑н. Выжыць з хаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзява́ць несов.

1. (каго, што) одева́ть;

2. (у каго, у што) одева́ть, наряжа́ть (кем, во что);

3. (што ў што) перен. одева́ть (что во что и чем), наряжа́ть;

1-3 см. адзе́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напо́рваць несов.

1. (распарывать во множестве) напа́рывать;

2. (повреждать чем-л. острым) напа́рывать, нака́лывать;

3. (чаго) разг. (отыскивая что-л.) находи́ть (что или много чего), набира́ть (во множестве);

1-3 см. напаро́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)