Verbum

абця́ць, абатну, абатнеш, абатне; абатнём, абатняце; заг. абатні; зак., каго-што.

Абсячы канцы чаго‑н., верхавіну дрэва і пад. // перан. Раптоўна спыніць якое‑н. дзеянне.

кангламера́т, ‑у, М ‑раце, м.

1. Кніжн. Механічнае, выпадковае спалучэнне чаго‑н. разнароднага. Кангламерат народаў.

2. Асадкавая горная парода, якая складаецца з разнародных сцэментаваных часцінак.

[Ад лац. conglomeratus — сабраны.]

злоўжыва́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. злоўжываць.

2. Учынак, звязаны з незаконным выкарыстаннем чаго‑н. у шкоду іншым. Прыняць меры да спынення злоўжыванняў.

злу́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., што.

1. Ачысціць, аддзяліць верхні слой чаго‑н. Злушчыць шкарлупіну з яйца.

2. З’есці, разгрызаючы шкарлупіну. Злушчыў поўную жменю гарбузікаў.

закрыўле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. закрыўляць — закрываць і стан паводле знач. дзеясл. закрыўляцца — закрывіцца.

2. Выгіб, скрыўленая частка чаго‑н. Закрыўленне ракі.

вы́трускі, ‑сак; адз. няма.

Тое, што вытрушана з чаго‑н.; рэшткі. З казённае махоркі Ужо вытрускі адны. І душыць смуткам горкім Душу ўспамін вайны... Вітка.

гру́зчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца пагрузкай або разгрузкай чаго‑н. Адзін за другім ідуць з баржы на прыстань грузчыкі, несучы мяшкі з мукою. Галавач.

дада́цца, ‑дасца; ‑дуцца; зак.

Разм. Далучыцца, дабавіцца ў дадатак да чаго‑н. Астатняе дадасца. □ Да ўсіх Галіных бядот дадалася новая, ужо зусім рэальная бяда. Няхай.

дамяша́цца, ‑аецца; зак.

Дабавіцца, далучыцца да чаго‑н. Да смольнага настою сухое ігліцы дамяшаўся пах бензінавай гары. Беразняк. Да вінтовачных стрэлаў дамяшаліся аўтаматныя чэргі. Дамашэвіч.

дачы́сціць, ‑чышчу, ‑чысціні, ‑чысціць; зак., каго-што.

Скончыць чыстку каго‑, чаго‑н.; давесці чыстку да якой‑н. ступені выканання. Дачысціць рыбу. Дачысціць стрэльбу. Дачысціць боты.