прысаба́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Разм. груб. Прымацаваць што‑н. да чаго‑н. [Сябрук:] «А вешалку, зірні, якім цвіком Ты да сцяны цудоўнай прысабачыў...» Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)