Пе́рша ’перш-наперш’ (паст., Сл. ПЗБ), ’раней’ (беласт., Сл. ПЗБ; дзярж., Нар. сл.; Карскі, Труды; калінк., З нар. сл.; Бяльк.), прыслоўе, утворанае ад прыметніка *pьrvъ і суф. ‑ě ў польскім варыянце pierwsz‑ě, з якога і было запазычана.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вазьні́ца ’ездавы’ (З нар. сл.). Да вазіць1. Словаўтварэнне няяснае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вальтану́ты ’ненармальны’ (З нар. сл.). Да *вальтануць ’ударыць токам’ < вольт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Камляко́м, камлвко́м ’гуртам, кучкаю’ (садir., Нар. словатв.), да камяк (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карва́ты ’закарузлы, закарэлы’ (Нар. лекс.) < *кара‑ ваты да каравы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карпашы́ць ’пяршыць’ (Нар. словатв.). Мабыць, кантамінацыя карпаць і і пяршыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кваслі́ны ’ажыны, Rubus fruticosus L.’ (Нар. словатв., Бейл.). Гл. квасліна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кватэ́рына ’дзвярная ці аконная створка’ (Нар. словатв.). Гл. кватэра2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Квашы́ліна ’квашаніна’ (З нар. сл.). Гл. квашаніна і кваша‑ ліны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ке́дзюсь ’калісьці, некалі, даўней, у старыцу’ (Нар. лене ). Гл. кедысь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)