фуражы́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Работнік па нарыхтоўцы, захаванні і выдачы фуражу.

2. Той, хто адпраўлены на фуражыроўку (гіст.).

|| прым. фуражы́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шантажы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца шантажом.

|| ж. шантажы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. шантажы́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

одноча́сье (в одночасье) прост.

1. (очень быстро, сразу) рапто́ўна, адра́зу;

2. (почти одновременно) ама́ль адначасо́ва; у той жа час.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

футро́ўшчык, ‑а, м.

1. Спец. Той, хто займаецца футроўкай (у 1 знач.).

2. Той, хто гандлюе футрамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напа́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто працуе ў пары з кім-н.

Шафёры-напарнікі.

|| ж. напа́рніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. напа́рніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

настая́ць¹, -таю́, -таі́ш, -таі́ць; -таі́м, -таіце́, -тая́ць; -то́й; зак., на чым і без дап.

Дамагчыся выканання чаго-н.

Н. на сваім.

|| незак. насто́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падлі́за, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -е, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -ліз (разм., пагард.).

Той, хто падлізваецца да каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панікёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Той, хто паддаецца паніцы, распаўсюджвае яе.

|| ж. панікёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. панікёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перайма́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто запазычвае, пераймае што-н. у каго-, чаго-н.

|| ж. перайма́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. перайма́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гляда́ч, гледача́, мн. гледачы́, гледачо́ў, м.

Той, хто глядзіць што-н., назірае за чым-н.

Тэатральны г.

|| ж. гляда́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)