працверазі́цца, -веражу́ся, -вярэ́зішся, -вярэ́зіцца; зак.
Стаць цвярозым (у 1 знач.).
|| незак. працвеража́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і працвярэ́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. працверажэ́нне, -я, н. і працвярэ́жванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прытупі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -у́піцца; зак.
1. Крыху затупіцца.
Канькі прытупіліся.
2. перан. Страціць адчувальнасць, стаць менш успрымальным.
Боль прытупіўся.
Увага прытупілася.
|| незак. прытупля́цца, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разагрэ́цца, -э́юся, -э́ешся, -э́ецца; зак.
1. Стаць цёплым, гарачым; нагрэцца.
Суп разагрэўся.
2. Адчуць цяпло ў сваім целе, сагрэцца (разм.).
Р. ў рабоце.
|| незак. разаграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пры́казка ж.
1. посло́вица;
стаць ~кай — войти́ в посло́вицу;
2. при́сказка;
гэ́та п., а ка́зка напе́радзе — э́то при́сказка, а ска́зка впереди́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпадо́бніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.
1. Стаць падобным на каго‑, што‑н.
2. Змяніўшыся ў вымаўленні пад уздзеяннем сумежнага або блізкага гука, стаць падобным на яго або тоесным яму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сонасле́довать (кому, чему, с кем, с чем) юр.
1. сов. стаць насле́днікам (насле́дніцай) суме́сна з кім-не́будзь, стаць суспа́дчыннікам (суспа́дчынніцай);
2. несов. быць насле́днікам (насле́дніцай) суме́сна з кім-не́будзь, быць суспа́дчыннікам (суспа́дчынніцай).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загла́дзіцца, ‑дзіцца; зак.
1. Выраўнавацца, стаць гладкім. Складкі на сукенцы загладзіліся. Поўсць на кані загладзілася.
2. перан. Страціць вастрыню, стаць менш адчувальным. [Яніна:] Выдайце мяне за Лявона, і ўсё загладзіцца. Козел.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падзічэ́ць, ‑эе; зак.
1. Стаць, зрабіцца больш дзікім. Сабака падзічэў.
2. Стаць, зрабіцца дзікім — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. [Сахрон:] — Усё ж чыста спалена, разбурана... Поле зарасло, лугі падзічэлі... Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падчы́сціцца, ‑чышчуся, ‑чысцішся, ‑чысціцца; зак.
Разм. Стаць больш чыстым. Трэба сказаць, што Гомель за апошнія гады настолькі ўпарадкаваўся, падчысціўся, што ў некаторых выпадках можа стаць узорам і для Мінска. Сташэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́гартавацца, ‑туецца; зак.
Спец. Стаць цвёрдым, трывалым у выніку гартавання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)