панакіда́ць сов. (во множестве)
1. наброса́ть, понаброса́ть, накида́ть, понакида́ть;
2. (стога) намета́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панараза́ць сов. (о многом, во множестве)
1. наре́зать;
2. надре́зать;
3. назубри́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панато́птваць сов. (о многом, во множестве)
1. натопта́ть, наследи́ть;
2. напиха́ть; наби́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыспа́ць сов., разг.
1. усыпи́ть;
2. (нечаянно задавить во время сна) заспа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ува́жить сов.
1. (принять во внимание) ува́жыць, прыня́ць пад ува́гу;
2. (оказать уважение) разг. ува́жыць, вы́казаць пава́гу.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
увёртывать несов., разг.
1. (завёртывать во что-л.) укру́чваць;
2. (вертя, уменьшать) укру́чваць; змянша́ць, памянша́ць; см. уверну́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хохота́ть несов. рагата́ць;
хохота́ть до слёз рагата́ць да слёз;
хохота́ть во всё го́рло рагата́ць на ўсё го́рла;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вэ́длуґ, во́длуг ’паводле, у параўнанні’ (Мал., Шат., Сцяц., Жд., Янк. Мат.), вэ́длуг (тураў., Выг. дыс.), вэ́длук (Бір. Дзярж.). Ст.-бел. ведлугъ (Булыка, Запазыч.). Запазычанне з польск. według (< vъ‑dъlg‑, vъ‑dьig‑; аб польскім слове гл. Брукнер, 90). Бел. форму водлуг можна лічыць адаптацыяй (першая частка трансфармавалася паводле ўсх.-слав. во‑ < въ). Таму вельмі няпэўнымі здаюцца меркаванні Яшкіна, Бел.-польск. ізал., 154–155 (форма ‑длуг ясна ўказвае на польскую фанетыку: długi). Гл. яшчэ Булахаў, Веснік БДУ, № 1, 1973, 59–61.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тру́джанне ‘пакуты’ (Гарэц.), труджэ́нне ‘праца, гараванне’ (Некр. і Байк.), тружэ́нне ‘непакой, турбота’ (Нас.), ст.-бел. тружание, тружанье ‘праца, намаганне, старанне’ (ГСБМ, Альтбаўэр); сюды ж ст.-бел. тружатисѧ ‘працаваць’, варыянт да трудитисѧ: во всемъ тружаньи его што трудитсѧ под солнцем (Альтбаўэр). Непасрэдным адпаведнікам дзеяслова з’яўляецца польск. trużyć ‘мучыць’, адносна якога выказана меркаванне пра ўсходнеславянскія ўплывы (Брукнер, 577) або сувязь з *tryzniti (Варбат, Этимология–1983, 41), аднак семантыка і формаўтварэнне сведчаць аб паходжанні ад *trudъ (гл. труд 1).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
утыка́тьсяI несов., разг.
1. (ткнувшись, погружаться во что-л.) утыка́цца; (прятаться во что-л.) хава́ць (што ў што);
2. (наталкиваться на что-л.) упіра́цца;
3. перен. (сосредотачиваться на чём-л., поглощаться чем-л.) утыка́цца; см. уткну́ться.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)