Verbum

нагаво́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто ўзводзіць паклёп на каго-н.; паклёпнік.

|| ж. нагаво́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. нагаво́ршчыцкі, -ая, -ае.

кантрабанды́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца кантрабандай.

|| ж. кантрабанды́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. кантрабанды́сцкі, -ая, -ае.

ка́нькала, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -е, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -аў (разм.).

Той, хто канькае, дакучае просьбамі, скаргамі.

аўтамабілі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца аўтамабілізмам.

|| ж. аўтамабілі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. аўтамабілі́сцкі, -ая, -ае.

ашука́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Той, хто ашуквае, махляр.

Дробны а.

|| ж. ашука́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. ашука́нскі, -ая, -ае.

богаадсту́пнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто адмовіўся ад рэлігіі, ад веры ў Бога.

|| ж. богаадсту́пніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. богаадсту́пніцкі, -ая, -ае.

самахва́л, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Той, хто займаецца самахвальствам; хвалько.

|| ж. самахва́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. самахва́льскі, -ая, -ае.

сапе́рнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Дамагаючыся адной і той жа мэты, спаборнічаць з кім-, чым-н., імкнуцца перамагчы.

С. у ведах.

|| наз. сапе́рніцтва, -а, н.

зачы́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто пачынае што-н. (звычайна непрыстойнае).

З. бойкі.

|| ж. зачы́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. зачы́ншчыцкі, -ая, -ае.

зме́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто працуе пазменна з іншым.

Здаць печ зменшчыку.

|| ж. зме́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. зме́ншчыцкі, -ая, -ае.