падме́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падмяшаць.

2. Тое, што падмешана да чаго‑н.; падмеска (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшпілі́ць, ‑шпілю, ‑шпіліш, ‑шпіліць; зак., што.

Далучыць да чаго‑н. пры дапамозе шпількі, сашчэпкі і пад.; прышпіліць. Падшпіліць валасы. Падшпіліць спраўку да заявы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панама́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго, чым.

Намазаць усё, многае або ў многіх месцах. Панамазваць лусты хлеба маслам. Панамазваць рукі крэмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панамята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Намесці вялікую колькасць. За дзень да прыезду цаліннікаў усхадзілася мяцеліца і панамятала гурбы снегу. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неэкано́мны, ‑ая, ‑ае.

1. Не схільны да эканоміі. Неэканомная гаспадыня.

2. Які выяўляе адсутнасць эканоміі, беражлівых адносін да чаго‑н. Неэканомнае расходаванне сродкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніжне... (а таксама ніжня...).

Першая састаўная частка складаных слоў са значэннем: які размяшчаецца або ўзнікае ў ніжняй частцы чаго‑н., напрыклад: ніжнеамурскі, ніжнегрудны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падава́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, заняты падачай чаго‑н. куды‑н. Стаяла гарачая пара жніва, і .. [бацька] працаваў у гумне падавальшчыкам снапоў у малатарню. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наліне́іць, ‑ею, ‑еіш, ‑еіць; зак., што і чаго.

Правесці шмат паралельных ліній, разлінеіць. Налінеіць сшытак. // Нарыхтаваць такім чынам у нейкай колькасці. Налінеіць паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаміна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да напомніць.

2. каго-што. Быць падобным да каго‑, чаго‑н. Вёска напамінала растрывожаны вулей. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што і чаго.

Узважыць на якую‑н. колькасць, суму і пад. менш, чым належыць, патрэбна. Недаважыць кілаграм збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)