дачарці́ць, ‑чарчу, ‑чэрціш, ‑чэрціць;
Скончыць чарціць; давесці чарчэнне чаго‑н. да якой‑н. ступені выканання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дачарці́ць, ‑чарчу, ‑чэрціш, ‑чэрціць;
Скончыць чарціць; давесці чарчэнне чаго‑н. да якой‑н. ступені выканання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)