Куня́ць ’спаць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Куня́ць ’спаць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
безвыхо́дны, ‑ая, ‑ае.
Пра становішча, з якога
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бездаро́жны, ‑ая, ‑ае.
Такі, дзе
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бе́злічны, ‑ая, ‑ае.
Якому
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гу́лі, ‑яў;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкі́ды, ‑аў;
Непрыгодныя рэшткі чаго‑н., адходы; смецце; нечыстоты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аліме́нты, ‑аў;
Сродкі, якія выплачваюцца на ўтрыманне непрацаздольных дзяцей ці бацькоў асобамі, якія звязаны з імі адносінамі роднасці.
[Ад лац. alimentum — утрыманне, харчаванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апі́лкі, ‑лак;
Дробныя частачкі матэрыялу, якія ўтвараюцца пры апрацоўцы яго пілой або напільнікам; пілавінне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ле́скі, ‑сак;
Тое, што і драбіны (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напа́дкі, ‑аў і ‑дак;
Прыдзіркі, папрокі, абвінавачванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)