Verbum

сімптаматы́чны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца сімптомам чаго-н. (кніжн.).

Сімптаматычная з’ява.

2. Які накіраваны на ліквідацыю асобных сімптомаў хваробы, а не на асноўную прычыну яе (спец.).

Сімптаматычнае дзеянне лякарства.

|| наз. сімптаматы́чнасць, -і, ж.

скле́іцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., скле́іцца; зак.

1. Змацавацца пры дапамозе клею, зліпнуцца ад чаго-н. клейкага.

Паперы склеіліся.

2. перан. Наладзіцца, аднавіцца (разм.).

Справа склеілася.

Сямейнае жыццё склеілася.

|| незак. скле́йвацца, -аецца.

ско́ўзаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

1. Коўзаннем, трэннем сцерці верхні слой чаго-н.

С. падэшвы.

С. палазы ў санях.

2. Качаючыся, пакамячыць што-н.

С. пасцель.

|| незак. ско́ўзваць, -аю, -аеш, -ае.

скрыль, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Адрэзаны значны кавалак чаго-н. (пераважна пра сала, сыр, кавун і пад.).

Скрылі сала.

|| памянш. скры́лік, -а, мн. -і, -аў, м. і скрылёк, -лька́, мн. -лькі́, -лько́ў, м.

спачува́нне, -я, н.

1. Спагадлівыя адносіны да чыёй-н. бяды, гора, няшчасця; спагада.

Суседзі прыходзілі са сваімі спачуваннямі.

2. Добразычлівыя адносіны да каго-, чаго-н., маральная падтрымка.

Яго ўчынкі не знайшлі спачування ў сяброў.

струме́нь, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Вузкі паток вадкасці, святла, газу і інш.

С. вады.

Паветраны с.

2. перан., чаго або які. Напрамак, рыса дзейнасці ў чым-н.

Гумарыстычны с. у творчасці паэта.

трактава́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ту́ецца; незак.

1. Быць прадметам абгаворвання, разгляду, тлумачэння чаго-н.

2. Характарызавацца, адлюстроўвацца пэўным чынам.

|| наз. трактава́нне, -я, н. і тракто́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

удасто́іцца, -о́юся, -о́ішся, -о́іцца; зак., чаго.

1. Аказацца дастойным высокай ацэнкі, узнагароды, звання і пад. (кніжн.).

У. прэміі.

2. Атрымаць што-н. як знак чыёй-н. увагі.

У. пахвалы.

|| незак. удасто́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

ураўні́лаўка -і, ДМ -лаўцы, мн. -і, -лавак, ж. (разм.).

Неабгрунтаванае і нічым не апраўданае ўраўноўванне ў чым-н., ураўняльны падыход да чаго-н.

У. ў аплаце працы (незалежна ад яе колькасці і якасці).

усвядо́міць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак.

Поўнасцю зразумець што-н.; уразумець.

У. неабходнасць чаго-н. У. сабе ўсе акалічнасці справы.

|| незак. усведамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і усвядо́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. усведамле́нне, -я, н.