Verbum

пачэ́сны, -ая, -ае.

1. Які карыстаецца павагай, пашанай, ганаровы.

Пачэсныя госці.

2. Які робіць гонар каму-н., не парушае годнасці каго-, чаго-н.

П. абавязак.

Пачэсная месца.

|| наз. пачэ́снасць, -і, ж. (да 2 знач.).

пераўтвара́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто пераўтварае, пераўтварыў што-н.

2. Прыстасаванне для пераўтварэння чаго-н.

Электрычны п.

Вымяральны п.

Ультрагукавы п.

|| ж. пераўтвара́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 1 знач.).

пра́гны, -ая, -ае.

1. Які моцна хоча, прагне чаго-н.

П. да грошай.

Прагна (прысл.) слухаць (перан.). П. да ведаў.

2. Які выказвае прагнасць (у 1 знач.).

Прагныя вочы.

3. Скупы, жадлівы.

П. чалавек.

но́сьбіт, -а, М -біце, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто валодае, надзелены чым-н., можа быць выразнікам, прадстаўніком чаго-н.

Носьбіты мовы.

2. Аб рэчах, прадметах і пад., якія валодаюць якімі-н. уласцівасцямі.

паважа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. каго-што. Адносіцца з павагай да каго-, чаго-н.

П. старэйшых.

П. чужую думку.

Прымусіць сябе п.

2. што. Любіць, цаніць што-н.

П. тэатральнае мастацтва.

П. рыбалку.

паваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. павярнуцца, павярнуць.

2. Месца, дзе паварочваюць.

Выйсці з-за павароту.

3. перан. Поўная змена ў развіцці чаго-н.; пералом.

П. у жыцці.

П. лёсу.

падрулі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; зак., што і без дап.

Кіруючы рулём, падвесці машыну, самалёт і пад. куды-н., да чаго-н.

П. самалёт да месца пасадкі.

|| незак. падру́льваць, -аю, -аеш, -ае.

пазго́ртваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Згарнуць усё, многае.

П. хусткі.

2. Зрабіць скручваннем многа чаго-н. (разм.).

П. папяросы.

3. Згортваючы, сабраць у адно месца ўсё, многае.

П. збожжа ў кучу.

ва́льцы, -аў, адз. ва́лец, -льца, м.

Прэс у выглядзе двух або некалькіх цыліндраў, валкоў або конусаў, якія верцяцца ў розных напрамках і служаць для пракаткі, драблення чаго-н.

|| прым. вальцо́вы, -ая, -ае.

В. станок.

арасі́ць, арашу́, аро́сіш, аро́сіць; арашо́ны; зак., што.

1. Апырскаць кроплямі чаго-н., увільгатніць.

Дробны дождж арасіў глебу.

2. Шляхам правядзення каналаў абвадніць, паліць.

А. палі.

|| незак. араша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. арашэ́нне, -я, н.