Verbum

самазабо́йца, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -аў.

Той, хто пакончыў жыццё самазабойствам, самагубствам.

заі́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -іцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -аў.

Той, хто заікаецца (у 1 знач.).

заспакае́нне, -я, н.

1. гл. заспакоіць.

2. Тое (той), што (хто) заспакойвае, радуе каго-н.

Знайсці сабе з. ў чым-н. Ты маё з.

застрэ́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, каму належыць пачын у якой-н. справе.

Застрэльшчыкі арганізацыі будаўнічых брыгад.

|| ж. застрэ́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

захава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто захоўвае што-н., прытрымліваецца чаго-н.

З. спадчыны.

З. традыцый.

|| ж. захава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

зая́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м. (афіц.).

Той, хто падае заяву (у 2 знач.).

|| ж. зая́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. зая́ўніцкі, -ая, -ае.

аднаклу́бнік, -а, мн. -і, -аў, м., чый або з кім.

Той, хто належыць да таго самага клуба, таварыства.

|| ж. аднаклу́бніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

пражэкцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца пражэкцёрствам.

|| ж. пражэкцёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. пражэкцёрскі, -ая, -ае.

пратэста́нт¹, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Той, хто пратэстуе супраць чаго-н.

|| ж. пратэста́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

прыду́мшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто прыдумляе (у 2 знач.); выдумшчык.

Не верце гэтаму прыдумшчыку.

|| ж. прыду́мшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.