абеззяме́лець, ‑лею, ‑лееш, ‑лее; зак.

Страціць зямлю, стаць беззямельным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязво́дзець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць бязводным; пазбавіцца вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шліфавацца, ‑фуецца; зак.

Стаць гладкім, бліскучым у выніку шліфавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забагаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць багатым; разбагацець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закрыві́цца, ‑крывіцца; зак.

Разм. Стаць крывым; скрывіцца. Цвік закрывіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзіра́віцца, ‑віцца; зак.

Стаць дзіравым. Страха здзіравілася. Мех здзіравіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрадзе́ць, ‑ее, зак.

Разм. Стаць рэдкім; парадзець. Канюшына зрадзела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натачы́цца, ‑точыцца; зак.

Стаць наточаным, вострым. Нож добра натачыўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагарчэ́ць, ‑эе; зак.

Разм. Стаць, зрабіцца больш горкім, гарчэйшым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкіслі́цца, ‑ліцца; зак.

Разм. Стаць, зрабіцца кіслым. Квас падкісліўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)