Verbum

газе́та, -ы, ДМ -зе́це, мн. -ы, -зе́т, ж.

Перыядычнае друкаванае выданне інфармацыйнага характару звычайна на вялікіх лістах.

Купіць газету.

Працаваць у газеце (перан.).

|| прым. газе́тны, -ая, -ае.

насо́к, -ска́, мн. -скі́, -ско́ў, м.

1. гл. нос.

2. Пярэдняя частка абутку, панчох і пад.

Н. бота.

3. Пярэдняя частка якога-н. прадмета (звычайна вузкая).

Н. касы.

ло́дачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. гл. лодка.

2. звычайна мн. Адкрытыя жаночыя туфлі без раменьчыка і зашпількі.

Яна прыгожа прытупвала сваімі новенькімі лодачкамі.

вакхана́лія, -і, ж.

1. звычайна мн. У антычным свеце: свята ў гонар бога віна і весялосці Вакха.

2. перан. Крайняя ступень беспарадку, разгульнага балявання.

|| прым. вакхана́льны, -ая, -ае.

плафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Столь, упрыгожаная жывапісам, лепкай, мазаікай.

2. Род абажура для электрычнай лямпы, звычайна на столі або на сцяне.

|| прым. плафо́нны, -ая, -ае.

пу́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; незак.

Пужацца, палохацца (звычайна пра жывёлу).

|| зак. спу́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца, напу́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца і успу́дзіцца (1 і 2 ас. не ўжыв.), -дзіцца.

завушні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Упрыгожанне, звычайна ў выглядзе кальца, якое прымацоўваецца да мочкі вуха.

Залатыя завушніцы.

|| памянш. завушні́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

пе́ўчы, -ая, -ае.

1. Надзелены прыродай здольнасцямі спяваць або меладычна свістаць.

Пеўчая капэла.

Пеўчыя птушкі.

2. пе́ўчы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Спявак хору, звычайна царкоўнага.

Хор пеўчых.

аксамі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Стужка з аксаміту, кавалачак аксаміту.

2. звычайна мн. Травяністая расліна сямейства складанакветных з жоўтымі або карычнявата-пурпурнымі кветкамі.

апе́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Пакрыцца пер’ем (пра птушак).

2. перан. Стаць самастойным, сталым, забяспечаным.

|| незак. апе́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.