ука́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастанова вярхоўнага органа ўлады, якая мае сілу закона.

У.

Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.

2. у знач. вык., каму, звычайна з адмоўем. Аўтарытэт, узор для пераймання, указчык (разм.).

Ты мне тут не ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выціна́нкі, ‑нанак; адз. выцінанка, ‑і, ДМ ‑наяцы, ж.

Ажурны малюнак, узор, выразаны з паперы. // Папяровыя фіранкі з выразанымі ўзорамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

еўрапеізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Перабудавацца (перабудоўвацца) на еўрапейскі лад, узор.

2. толькі незак. Зал. да еўрапеізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сатка́цца, ‑тчэцца; зак.

1. Пераплятаючыся цры тканні, скласці што‑н., які‑н. узор.

2. Зрасходавацца пры тканні. Саткаліся ўсе ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накало́ць сов.

1. в разн. знач. наколо́ть;

н. дроў — наколо́ть дров;

н. свіне́й — наколо́ть свине́й;

н. значо́к — наколо́ть значо́к;

н. узо́р — наколо́ть узо́р;

2. надколо́ть;

н. пале́на — надколо́ть поле́но

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прихотли́вый

1. (привередливый) перабо́рлівы; (капризный) капры́зны; (требовательный) патрабава́льны;

прихотли́вый вкус перабо́рлівы (капры́зны, патрабава́льны) густ;

2. (затейливый, вычурный) вы́чварны; (замысловатый) мудраге́лісты, вы́мудраваны, вы́штукаваны;

прихотли́вый узо́р вы́чварны (мудраге́лісты) узо́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Візурэнак, візэрунак ’узор’ (КТС), ст.-бел. визерунокъ ’малюнак, узор’ (1596 г.), укр. візерунок ’тс’. Запазычана са ст.-польск. wizerunk вобраз’ > польск. wizerunek (Булыка, Запазыч., 62) < ням. уст. Visierung ’партрэт, вобраз’ < франц. viser ’меціць’ (Мацэнаўэр, 369).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перарысава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

1. Зрабіць копію з рысунка; зрысаваць. Перарысаваць узор. Перарысаваць партрэт.

2. Нарысаваць нанава, іначай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́калаць I сов. вы́колоть;

в. во́чы — вы́колоть глаза́;

в. узо́р — вы́колоть узо́р;

◊ (цёмна) хоць во́ка (во́чы) ~лі — (темно́) хоть глаза́ вы́коли

вы́калаць II сов. вы́колоть;

в. кусо́к лёду — вы́колоть кусо́к льда

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

образе́ц

1. узо́р, -ру м.;

образцы́ тка́ни узо́ры ткані́ны;

2. (пример) узо́р, -ру м., пры́клад, -ду м.;

брать за образе́ц браць за пры́клад (за ўзор);

образе́ц герои́зма пры́клад гераі́зму.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)