прыса́дзісты, ‑ая, ‑ае.
1. Невысокага росту, але шыракаплечы, моцнага складу.
2. Нізкі, але шырокі, тоўсты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыса́дзісты, ‑ая, ‑ае.
1. Невысокага росту, але шыракаплечы, моцнага складу.
2. Нізкі, але шырокі, тоўсты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дабі́ць, ‑б’ю, ‑б’еш, ‑б’е; ‑б’ём, ‑б’яце;
1. Прыкончыць, прыбіць раненага, недабітага.
2. Разбіць астатняе; разбіць канчаткова недабітае.
3. Скончыць біць (пра гадзіннік і пад.).
4. Убіваючы, дагнаць да пэўнага месца ці да канца.
5.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таўчы́, таўку́, таўчэ́ш, таўчэ́; таўчо́м, таўчаце́, таўку́ць; тоўк, таўкла́, -ло́; таўчы́; то́ўчаны;
1. што. Рабіць больш дробным, драбніць.
2. што. Размінаць таўкачом, робячы мяккім.
3. што. Ачышчаць таўкачом у ступе зерне ад шалупіння.
4. што. Біць, разбіваць шмат чаго
5. каго. Наносіць пабоі, збіваць (
6. што. Мяць, нішчыць, вытоптваць што
Таўчы ваду ў ступе (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расста́віць, ‑стаўлю, ‑ставіш, ‑ставіць;
1. Паставіць, размясціць якім‑н. чынам, парадкам.
2. Паставіць так, каб павялічылася адлегласць паміж чым‑н.
3. Рассунуўшы, устанавіць для выкарыстання што‑н. раскладное, рассоўнае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
частава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца;
1. Піць, есці, курыць тое, чым частуюць.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
алавя́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Зроблены з волава.
2. Які складаецца з волава, мае ў сабе волава.
3. Чым‑н. падобны да волава, такі, як у волава.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хру́мстаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1.
2. Утвараць хруст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чараўні́чы, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з чараўніцтвам; чарадзейны.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чыгу́н, ‑а і ‑у,
1. ‑у. Сплаў жалеза з вугляродам, больш крохкі і менш коўкі, чым сталь, які прымяняецца для перапрацоўкі ў сталь і для вытворчасці літых вырабаў.
2. ‑а. Гаршчок з такога металу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чэк 1, ‑а,
1. Грашовы дакумент з распараджэннем укладчыка банка аб выдачы ці пералічэнні прад’яўніку пэўнай сумы грошай з бягучага рахунку.
2. Квітанцыя ў касу з указаннем сумы, якую патрэбна ўнесці за тавар; талон з касы, які сведчыць пра тое, што за тавар, які купляецца, у касу заплачаны грошы.
[Англ. check.]
чэк 2, ‑а,
Участак поля з пасевамі рысу, абгароджаны землянымі валікамі для ўтрымання вады пры яго затопліванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)