Verbum

германі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Сукупнасць навук аб германскіх мовах, культуры, літаратуры і фальклоры.

магнеты́зм, -у, м.

Сукупнасць з’яў, звязаных з дзеяннем магніта.

Зямны м.

|| прым. магнеты́чны, -ая, -ае.

русі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць рускую мову, літаратуру і культуру.

законапалажэ́нне, -я, н.

Закон або сукупнасць законаў (у 2 знач.) у якой-н. галіне права.

рамані́стыка¹, -і, ДМ -тыцы, ж.

Сукупнасць твораў, напісаных у жанры рамана.

Вывучэнне беларускай раманістыкі.

тэма́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Сукупнасць, кола тэм.

Гістарычная т.

|| прым. тэматы́чны, -ая, -ае.

фа́ўна, -ы, ж.

Сукупнасць усіх відаў жывёл пэўнай мясцовасці ці геалагічнага перыяду.

Ф.

Белавежскай пушчы.

спектр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Сукупнасць усіх значэнняў якой-н. велічыні, што характарызуе сістэму або працэс.

Аптычны с.

2. Сукупнасць колеравых палос, якія атрымліваюцца пры праходжанні промня праз праламляльнае асяроддзе.

Сонечны с.

|| прым. спектра́льны, -ая, -ае.

мускулату́ра, -ы, ж.

Мускулы, сукупнасць мускулаў у арганізме.

Тіра для развіцця мускулатуры.

|| прым. мускулату́рны, -ая, -ае.

клір, -а, м.

1. У хрысціянскай царкве: сукупнасць свяшчэннаслужыцеляў і царкоўнаслужыцеляў аднаго храма.

2. Царкоўны хор.