страсть​III нареч., прост. страшэ́нна, стра́шна, страх; (очень) ве́льмі;

страсть как хо́чется пое́хать страх як хо́чацца пае́хаць;

страсть люблю́ страшэ́нна (стра́шна) люблю́;

наро́ду на у́лицах — страсть наро́ду на ву́ліцах — страх.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адцура́ць

‘канфіскаваць, адымаць што-небудзь; адмаўляцца ад каго-небудзь, чаго-небудзь, выракацца каго-небудзь, чаго-небудзь; наводзіць страх на каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адцура́ю адцура́ем
2-я ас. адцура́еш адцура́еце
3-я ас. адцура́е адцура́юць
Прошлы час
м. адцура́ў адцура́лі
ж. адцура́ла
н. адцура́ла
Загадны лад
2-я ас. адцура́й адцура́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адцура́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

укра́сціся сов., в разн. знач. вкра́сться;

у тэкст укра́лася памы́лка — в текст вкра́лась оши́бка;

укра́ўся ў душу́ страх — вкра́лся в ду́шу страх

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абадра́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм.).

1. Чалавек, які ходзіць у падраным, зношаным адзенні.

2. Басяк, валацуга.

Развялося абадранцаў, страх колькі.

|| ж. абадра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ледзяні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ні́ць; незак., каго-што.

1. Замарожваць, ператвараць у лёд.

2. Пранізваць холадам.

Мароз л. цела.

Страх л. сэрца (перан.).

|| зак. зледзяні́ць, -ю́, -і́ш, -і́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фо́бія, ‑і, ж.

Неадчэпны, назойлівы страх пры некаторых псіхічных захворваннях.

[Грэч. phobos — страх.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страсть​II ж. (страх), прост. страх, род. стра́ху м.; (ужас) жах, род. жа́ху м.;

стра́сти, да и то́лько страх (жах), ды і то́лькі;

про э́ти места́ расска́зывают стра́сти пра гэ́тыя мясці́ны раска́зваюць стра́хі;

◊

до стра́сти страшэ́нна, стра́шна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несвядо́мы

1. несозна́тельный;

н. рабо́тнік — несозна́тельный рабо́тник;

~мыя адно́сіны да сваі́х абавя́зкаў — несозна́тельное отноше́ние к свои́м обя́занностям;

2. (инстинктивный) безотчётный, бессозна́тельный;

н. страх — безотчётный (бессозна́тельный) страх

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэрарызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

1. Застрашыць (страшыць) тэрорам, расправай, забойствам.

2. перан. Прывесці (прыводзіць) у страх, запалохаць (запалохваць) чым-н. (разм.).

Т. сваімі паводзінамі.

|| наз. тэрарызава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Страхава́ць ‘забяспечваць, засцерагаць’, ‘заключаць дамову пра выплату кампенсацыі’ (ТСБМ), стрыхава́ць ‘тс’ (Янк. 1), страхо́ўка ‘плацеж паводле дамовы аб кампенсацыі страт’ (Сержп., Бяльк.), стрыхо́ўка ‘тс’ (Янк. 1). З рус. страхова́ть ‘тс’, страхо́вка ‘тс’, якое ад страх, гл. (Фасмер, 3, 772). Магчыма, на падставе эліпсіса ўстойлівых спалучэнняў тыпу на свой страх, параўн. у Даля: “страховать… отдавать кому на страх, на ответ, ручательство”, аналагічна ням. Sorge ‘клопат’ (з больш ранняга ‘страх перад пагрозай’), Versorgen ‘забяспечваць’, гл. Новое в рус. этим., 222.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)