заарганізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак., каго-што (разм., неадабр.).

Арганізуючы, надаць справе фармальны характар, не даць праявіцца ініцыятыве.

|| наз. заарганізава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарачы́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; незак.

Узбуджана дзейнічаць, праяўляць паспешлівасць, нецярпенне.

Не варта г. ў гэтай справе.

|| зак. разгарачы́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лаку́на, -ы, мн. -ы, -ку́н, ж. (спец.).

1. Прагал, прапушчанае месца ў якім-н. тэксце.

2. У бібліятэчнай справе — пропуск, адсутнасць кнігі ў камплекце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

застрэ́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, каму належыць пачын у якой-н. справе.

Застрэльшчыкі арганізацыі будаўнічых брыгад.

|| ж. застрэ́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

увасо́біцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; зак., у кім-чым (кніжн.).

Знайсці праяўленне, адлюстраванне ў якой-н. канкрэтнай справе.

|| незак. увасабля́цца, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фурніту́ра, -ы, ж.

Дапаможныя матэрыялы, прыкла́д у якой-н. вытворчасці (напр., у кравецкай справе — гузікі, кнопкі і пад.).

Шавецкая ф.

|| прым. фурніту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хаўру́снік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Саўдзельнік у якой-н. справе, у хаўрусе.

|| ж. хаўру́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. хаўру́сніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Су́неча ’на самай справе, сапраўды’ (Мат. Гом.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кера́мік, ‑а, м.

Спецыяліст па кераміцы, ганчарнай справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліце́йшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па ліцейнай справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)