◎ Кружа́ць ’рэзаць кругамі’ (Нас.). Гл. кругі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тупілі́чыць ‘рэзаць’ (Юрч.). Экспрэсіўнае кантамінаванае ўтварэнне, гл. тупы, пілікаць. Сюды ж тупілі́чыцца ‘рэзаць, выразацца’, тупілі́чыньнік ‘той, хто рэжа няўмела або тупой прыладай’ (Юрч. СНЛ), тупілі́чанне ‘няўмелае рэзанне тупой прыладай’ (Юрч. Вытв.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
приреза́тьI-2 несов.
1. прыраза́ць, прырэ́зваць, дараза́ць, дарэ́зваць; (свинью) прыко́лваць, дако́лваць;
2. (резать всех, многих) рэ́заць, зараза́ць; (свиней) кало́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэ́занне ср.
1. ре́зание; ре́зка ж.; вскры́тие;
2. ре́зание; забо́й м.;
3. пиле́ние, пи́лка ж.;
1-3 см. рэ́заць 1, 3, 4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Крэ́мсаць ’псаваць, неахайна рэзаць’ (Жыв. сл.). Да крамсаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рызкы́ ’сенажаць’ (малар., ЛА, 2). Утворана ад рэ́заць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кірза́ты ’кірпаты’ (Ян.). Балтызм. Да літ. kirsti ’рубіць, рэзаць’. Цікава супаставіць дзве групы літоўскіх лексем: kirstii ’рубіць, рэзаць’ — kirstis ’гарчыць’ (гэтыя значэнні традыцыйна звязваюцца — Фрэнкель, 258) і kirpti© ’рэзаць, карпаць’ — kirpti ’кіслець’ (таксама генетычна звязаныя значэнні — там жа, 257–258). Ад апошняга рэгулярна ўтварылася *Älirpötas, *Älirpanösis, якое стала крыніцай бел. кірпаты, кірпаносы (як ад рус. корнать — курносый). Ад першага — кірзаты (Параўн. Мартынаў, Лекс. балтызмы, 28; Лаўчутэ, Балтизмы, 143).⇉
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Разо́к ’кавалак зямлі, поля і засценак’ (Бяльк.). Ад рэ́заць, рэз (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ра́зік ’малады парастак, атожылак’ (ТС). Ад рэзаць, параўн. раз ’адзін’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рэ́зны: у выразе рэ́зны камень ’онікс’ (Байк. і Некр.). Ад рэзаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)