турэ́цка-ру́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
турэ́цка-ру́скі |
турэ́цка-ру́ская |
турэ́цка-ру́скае |
турэ́цка-ру́скія |
| Р. |
турэ́цка-ру́скага |
турэ́цка-ру́скай
турэ́цка-ру́скае |
турэ́цка-ру́скага |
турэ́цка-ру́скіх |
| Д. |
турэ́цка-ру́скаму |
турэ́цка-ру́скай |
турэ́цка-ру́скаму |
турэ́цка-ру́скім |
| В. |
турэ́цка-ру́скі (неадуш.)
турэ́цка-ру́скага (адуш.) |
турэ́цка-ру́скую |
турэ́цка-ру́скае |
турэ́цка-ру́скія (неадуш.)
турэ́цка-ру́скіх (адуш.) |
| Т. |
турэ́цка-ру́скім |
турэ́цка-ру́скай
турэ́цка-ру́скаю |
турэ́цка-ру́скім |
турэ́цка-ру́скімі |
| М. |
турэ́цка-ру́скім |
турэ́цка-ру́скай |
турэ́цка-ру́скім |
турэ́цка-ру́скіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
украі́нска-ру́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
украі́нска-ру́скі |
украі́нска-ру́ская |
украі́нска-ру́скае |
украі́нска-ру́скія |
| Р. |
украі́нска-ру́скага |
украі́нска-ру́скай
украі́нска-ру́скае |
украі́нска-ру́скага |
украі́нска-ру́скіх |
| Д. |
украі́нска-ру́скаму |
украі́нска-ру́скай |
украі́нска-ру́скаму |
украі́нска-ру́скім |
| В. |
украі́нска-ру́скі (неадуш.)
украі́нска-ру́скага (адуш.) |
украі́нска-ру́скую |
украі́нска-ру́скае |
украі́нска-ру́скія (неадуш.)
украі́нска-ру́скіх (адуш.) |
| Т. |
украі́нска-ру́скім |
украі́нска-ру́скай
украі́нска-ру́скаю |
украі́нска-ру́скім |
украі́нска-ру́скімі |
| М. |
украі́нска-ру́скім |
украі́нска-ру́скай |
украі́нска-ру́скім |
украі́нска-ру́скіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
а́нгла-няме́цка-ру́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
а́нгла-няме́цка-ру́скі |
а́нгла-няме́цка-ру́ская |
а́нгла-няме́цка-ру́скае |
а́нгла-няме́цка-ру́скія |
| Р. |
а́нгла-няме́цка-ру́скага |
а́нгла-няме́цка-ру́скай
а́нгла-няме́цка-ру́скае |
а́нгла-няме́цка-ру́скага |
а́нгла-няме́цка-ру́скіх |
| Д. |
а́нгла-няме́цка-ру́скаму |
а́нгла-няме́цка-ру́скай |
а́нгла-няме́цка-ру́скаму |
а́нгла-няме́цка-ру́скім |
| В. |
а́нгла-няме́цка-ру́скі (неадуш.)
а́нгла-няме́цка-ру́скага (адуш.) |
а́нгла-няме́цка-ру́скую |
а́нгла-няме́цка-ру́скае |
а́нгла-няме́цка-ру́скія (неадуш.)
а́нгла-няме́цка-ру́скіх (адуш.) |
| Т. |
а́нгла-няме́цка-ру́скім |
а́нгла-няме́цка-ру́скай
а́нгла-няме́цка-ру́скаю |
а́нгла-няме́цка-ру́скім |
а́нгла-няме́цка-ру́скімі |
| М. |
а́нгла-няме́цка-ру́скім |
а́нгла-няме́цка-ру́скай |
а́нгла-няме́цка-ру́скім |
а́нгла-няме́цка-ру́скіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
няме́цка-белару́ска-ру́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няме́цка-белару́ска-ру́скі |
няме́цка-белару́ска-ру́ская |
няме́цка-белару́ска-ру́скае |
няме́цка-белару́ска-ру́скія |
| Р. |
няме́цка-белару́ска-ру́скага |
няме́цка-белару́ска-ру́скай
няме́цка-белару́ска-ру́скае |
няме́цка-белару́ска-ру́скага |
няме́цка-белару́ска-ру́скіх |
| Д. |
няме́цка-белару́ска-ру́скаму |
няме́цка-белару́ска-ру́скай |
няме́цка-белару́ска-ру́скаму |
няме́цка-белару́ска-ру́скім |
| В. |
няме́цка-белару́ска-ру́скі (неадуш.)
няме́цка-белару́ска-ру́скага (адуш.) |
няме́цка-белару́ска-ру́скую |
няме́цка-белару́ска-ру́скае |
няме́цка-белару́ска-ру́скія (неадуш.)
няме́цка-белару́ска-ру́скіх (адуш.) |
| Т. |
няме́цка-белару́ска-ру́скім |
няме́цка-белару́ска-ру́скай
няме́цка-белару́ска-ру́скаю |
няме́цка-белару́ска-ру́скім |
няме́цка-белару́ска-ру́скімі |
| М. |
няме́цка-белару́ска-ру́скім |
няме́цка-белару́ска-ру́скай |
няме́цка-белару́ска-ру́скім |
няме́цка-белару́ска-ру́скіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ру́сский
1. прил. ру́скі;
2. сущ. ру́скі, -кага м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
талья́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).
Аднарадны рускі гармонік.
Даносіліся гукі тальянкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
землепрахо́дзец, -дца, мн. -дцы, -дцаў, м.
Даўнейшая назва падарожніка-даследчыка, які адкрываў новыя землі.
Рускі з.
Сямён Дзяжнёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жале́йка, -і, ДМ -ле́йцы, мн. -і, -ле́ек, ж.
Беларускі і рускі народны інструмент у выглядзе дудкі з раструбамі.
|| прым. жале́йкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расі́йскі, -ая, -ае.
1. Які мае адносіны да Расіі, расіян, звязаны з імі.
Расійская Федэрацыя.
Р. парламент.
2. Тое, што і рускі (уст.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ру́сскаяII ж., сущ. (пляска) ру́скі, -кага м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)