самапла́ўкі, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка плавіцца, не патрабуе дабаўлення спецыяльных прымесей для павелічэння плаўкасці. Самаплаўкая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калчада́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да калчадану. Калчаданны газ. // Які змяшчае ў сабе калчадан. Калчаданная руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́льпа, -ы, ж. (спец.).

1. Рыхлая злучальная тканка, якая запаўняе поласць зуба.

2. Сумесь вады і грунту або горнай пароды, якая атрымліваецца пры земляных і горных работах гідраўлічным спосабам.

3. Зробленая і разрэджаная руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шы́хта, -ы, ДМ -хце, шыхт, ж. (спец.).

Сумесь матэрыялаў (руда, флюсы, кокс, вугаль і інш.), узятых у пэўнай прапорцыі, якую загружаюць у плавільныя печы для перапрацоўкі.

Закласці шыхту спецыяльнай сталі.

|| прым. шы́хтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шамазі́т, ‑у, М ‑зіце, м.

Мінерал шаравата-зялёнага або чорнага колеру, складаны сілікат жалеза і магнію; жалезная руда. Залежы шамазіту.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сярэ́браны в разн. знач. сере́бряный;

~ная руда́ — сере́бряная руда́;

~ная лы́жка — сере́бряная ло́жка;

с. звон — сере́бряный звон;

с. блішча́к — мин. сере́бряный блеск;

○ ~нае вясе́лле — сере́бряная сва́дьба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агламера́т, ‑у, М ‑раце, м.

Спец.

1. Рыхлае скапленне розных горных народ і мінералаў.

2. Спечаная ў кавалкі дробная або пылападобная руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́бальтавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кобальту, змяшчае ў сабе кобальт. Кобальтавая руда. Кобальтавая сталь.

2. Колеру кобальту; цёмна-сіні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малібдэ́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да малібдэну. // У склад якога ўваходзіць малібдэн. Малібдэнавая руда. // Зроблены з малібдэну. Лямпа з малібдэнавай ніццю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцэнтра́т, -у, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Гатовы сухі прадукт, спецыяльна апрацаваны для хуткага прыгатавання.

К. кашы.

К. квасу.

2. Корм высокай пажыўнасці для жывёлы (мука, вотруб’е, макуха, зерне).

3. Канцэнтраваная руда (спец.).

|| прым. канцэнтра́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)