ма́точный в разн. знач. ма́тачны;

ма́точный куст бот., сад. ма́тачны куст;

ма́точный рой с.-х. ма́тачны рой;

ма́точный раство́р мин. ма́тачны раство́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пергідро́ль, ‑ю, м.

Водны раствор перакісу вадароду.

[Ад лац. per — праз, цераз і грэч. hydōr — вада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязво́дны, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены вады, вільгаці.

Бязводная пустыня.

2. Які не мае ў сваім складзе вады (спец.).

Б. раствор.

|| наз. бязво́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́пна, -ы, ж.

Вокіс кальцыю — рэчыва белага колеру, якое здабываецца з вапняку.

Гашаная в.

Даламітавая в.

|| прым. ва́пнавы, -ая, -ае.

В. завод.

В. раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раство́рный раство́рны; см. раство́р​II;

раство́рный у́зел стр. раство́рны ву́зел.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фізіялагі́чны

1. физиологи́ческий;

~ныя дасле́даванні — физиологи́ческие иссле́дования;

ф. працэ́с — физиологи́ческий проце́сс;

2. перен. (грубо чувственный) физиологи́ческий, физи́ческий;

○ ф. раство́р — физиологи́ческий раство́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канцэнтрава́ны, -ая, -ае.

1. Які вызначаецца высокай канцэнтрацыяй (у 2 знач.).

Канцэнтраваныя кармы́.

К. раствор.

2. Абагачаны (пра руды, горныя пароды).

|| наз. канцэнтрава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пузы́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; незак. (разм.).

1. Узнімацца, пакрывацца пузырамі.

Раствор пузырыцца.

2. Пра тканіну, адзенне: надзімацца ад ветру.

Кашуля пузырыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тынк, -у, м.

Аддзелачны раствор з сумесі вяжучых рэчываў (вапны, цэменту, гліны, пяску і пад.), а таксама засохлы слой такога раствору.

Ад сцяны адваліўся т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лак, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Раствор смол у спірце, шкіпінары, алеі і інш., якім пакрываюць паверхню прадметаў, каб надаць ім бляск.

Пакрываць лакам.

2. Бліскучы высахлы слой гэтага раствору на паверхні якога-н. прадмета.

Лакавыя туфлі (са скуры, пакрытай лакам).

3. Касметычны сродак (фарба для пакрыцця пазногцяў або раствор для фіксацыі прычоскі).

Чырвоны л.

|| прым. ла́кавы, -ая, -ае.

Лакавыя фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)