Verbum

дыспрапо́рцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Неадпаведнасць паміж часткамі цэлага, адсутнасць прапорцыі.

Д. ў тэмпах развіцця розных галін народнай гаспадаркі.

|| прым. дыспрапарцыяна́льны, -ая, -ае.

механіцы́зм, -у, м.

Светапогляд, які зводзіць усю разнастайнасць свету да механічнага руху матэрыі, а складаныя заканамернасці развіцця да законаў механікі.

|| прым. механісты́чны, -ая, -ае.

развіты́, -а́я, -о́е.

1. Які дасягнуў высокай ступені развіцця.

Развітая культура.

2. 3 шырокім кругаглядам, усебакова адукаваны.

Р. малады чалавек.

|| наз. разві́тасць, -і, ж.

алхі́мія, -і, ж.

Пошукі спосабаў ператварэння простых металаў у каштоўныя пры дапамозе так званага філасофскага каменя ў данавуковы перыяд развіцця хіміі.

|| прым. алхімі́чны, -ая, -ае.

рахі́т, -у, М -хі́це; м.

Дзіцячая хвароба, якая характарызуецца парушэннем развіцця касцей у выніку недахопу ў арганізме неабходных вітамінаў.

|| прым. рахіты́чны, -ая, -ае.

Р. целасклад.

сальфе́джыа, нескл., н. (спец.).

1. Вакальнае практыкаванне — спяванне нот з вымаўленнем іх назваў.

2. Вучэбная дысцыпліна, прызначаная для развіцця музыкальнага слыху, голасу.

Два ўрокі с.