рахі́т, -у, М -хі́це; м.

Дзіцячая хвароба, якая характарызуецца парушэннем развіцця касцей у выніку недахопу ў арганізме неабходных вітамінаў.

|| прым. рахіты́чны, -ая, -ае.

Р. целасклад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)