абмежава́ць сов.
1. (установить определённые пределы) ограни́чить; (лишить необходимой свободы действий — ещё) стесни́ть;
а. у права́х — ограни́чить (стесни́ть) в права́х;
а. прамо́ўцу рэгла́ментам — ограни́чить ора́тора регла́ментом;
а. га́ндаль — ограни́чить (стесни́ть) торго́влю;
2. (установить границы межеванием) обмежева́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зая́ўка, -і, ДМ -я́ўцы, мн. -і, -я́вак, ж.
1. Заява аб сваіх правах або аб атрыманні правоў на што-н.
З. на агародна-садовы ўчастак.
2. Заява з указаннем на патрэбу ў чым-н. (у грашах, матэрыялах і пад.).
З. на будаўнічыя матэрыялы.
|| прым. зая́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жа́лованный
1. (подаренный) уст. дарава́ны; (о правах и т. п.) нада́ны;
2. / жа́лованная гра́мота дарава́льная гра́мата.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аднаві́цца сов.
1. в разн. знач. восстанови́ться; (в памяти — ещё) воссозда́ться;
здаро́ўе ~ві́лася — здоро́вье восстанови́лось;
а. ў права́х — восстанови́ться в права́х;
усе́ падзе́і ~ві́ліся ў па́мяці — все собы́тия восстанови́лись (воссозда́лись) в па́мяти;
2. возобнови́ться;
заня́ткі ~ві́ліся — заня́тия возобнови́лись
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пти́чий птушы́ны;
пти́чье гнездо́ птушы́нае гняздо́;
пти́чий двор пту́шнік, птушы́ны двор;
пти́чий база́р птушы́ны база́р;
пти́чий глаз птушы́нае во́ка;
◊
пти́чье молоко́ шутл. птушы́нае малако́;
с пти́чьего полёта з птушы́нага палёту;
на пти́чьих права́х на птушы́ных права́х.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упо́равень, прысл. і прыназ. з Т (разм.).
1. прыназ., з чым. На адной лініі, вышыні, глыбіні і пад.; на адным узроўні.
Вада ў. з краямі бочкі.
Самалёт ляціць у. з воблакамі.
2. прысл., з кім. Аднолькава, на роўных правах.
Адчуваць сябе ў. з іншымі.
3. прыназ., з кім-чым. Поруч, побач.
Сядзець у. з кім-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дамача́дцы, ‑аў; адз. дамачадзец, ‑дца, м.
Уст. Члены сям’і, а таксама людзі, якія жывуць у доме на правах членаў сям’і. Ніхто не ведае, колькі я нацярпеўся ад сваіх дамачадцаў праз тое, што легкадумна, як яны лічылі, ставіўся да свайго здароўя. Ляўданскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уці́ск, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. уціскаць 2.
2. Грубае абмежаванне ў правах каго‑н.; прыгнёт. Сацыяльны ўціск. Каланіяльны ўціск. □ Улады ішлі з уціскам новым, Адно, што ведалі — караць. Забраў апошнюю карову Той прыстаў, што крычаў: ура! Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зая́ўка, ‑і, ДМ ‑яўцы; Р мн. ‑явак; ж.
1. Афіцыяльная заява аб сваіх правах або атрыманні правоў на што‑н. Заяўка на вынаходніцтва.
2. Заява з патрабаваннем чаго‑н., з просьбай аб чым‑н. Заяўка на білеты. Заяўка на матэрыял. Канцэрт па заяўках радыёслухачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сегрэга́цыя, ‑і, ж.
Спец.
1. Адна з крайніх форм расавай дыскрымінацыі ў буржуазных дзяржавах, звязаная з абмежаваннем у правах па матывах расавай ці нацыянальнай прыналежнасць, палітыка прымусовага адасаблення нетраў і іншага «каляровага насельніцтва» ад «белых». Расавая сегрэгацыя.
2. Неаднароднасць хімічнага саставу некаторых металічных сплаваў. Сегрэгацыя дамешку сплаву.
[Ад лац. segregatio — аддзяленне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)